Logo

    areia:sonora #034 (vozes amigas)

    en-usJanuary 06, 2021
    What was the main topic of the podcast episode?
    Summarise the key points discussed in the episode?
    Were there any notable quotes or insights from the speakers?
    Which popular books were mentioned in this episode?
    Were there any points particularly controversial or thought-provoking discussed in the episode?
    Were any current events or trending topics addressed in the episode?

    About this Episode


     In memoriam: Pablo Alejos

    As amizades são pontes mas também são caminhos, carreiros que não chega com abri-los, há que seguir transitando por eles para que não volvam medrar as ervas outra vez e os comam e pechem.

    Estas são vozes amigas... para vocês, amigas.

    escuitar

    música:

    the franks. my friends CC-BY-NC.
    uncle owen aunt beru. my dearest friend CC-BY-NC.

    Recent Episodes from areias:sonoras

    areia:sonora #045 (ruído vs silêncio)

    areia:sonora #045 (ruído vs silêncio)
    O silêncio vive num quadro de Hopper,
    O silêncio vive num quarto de hotel,
    O silêncio rege quando pensas morrer...

    Ruído, estrondo, balbordo, barulho, estrépito, confusão, caos, alboroto, barafunda, algaravia, barulhada, boureo, bulício, bulha, rebuliço, rebúmbio, retumbo, frémito, berro, brado, guerra!

    Silêncio, ausência, pausa, calma, calada, silandeira, sossego, serenidade, silente, mudo, paz! (amnistia por favor...)

    música:

    half asleep. how quiet! | BY-NC-ND

    escuitar

    areia:sonora #044 (poesia és tu)

    areia:sonora #044 (poesia és tu)
    Uma pluma uma vez havia,
    cujo dono possuía o dom da poesia.
    Ele escrevia versos noite e dia,
    não parava nem tendo cagarria.

     

    Que é a poesia?

    Eu cria que não era pessoa muito de poesia,
    porque pensava que era melindrosa e lambida.
    Não eu, a poesia!

    Mas isto foi mudando co tempo,
    por vezes leio coisas que me tiram o alento,
    mesmo sem estar escribidas com fino verso,
    porque amigues, há-vos poesia de moitos jeitos.

    música:

    samuel l. parís. poeta | BY-NC

    gravação da intro:

    ¿Qué es la poesía? "Frente a la pérdida del amor, la idea de la muerte." Palabras de Juan José Arreloa sobre el poema "H. O." de Jorge Luis Borges

     

    escuitar

    o canto das dunas 001^verónica

    o canto das dunas 001^verónica
    o canto das dunas

    este é o primeiro canto das dunas, um esgalho das areias:sonoras; um sitio retirado para conversar de esguelho, um refúgio apenas, um recanto calmo para parolices sossegadas e conversas amáveis com pessoas amigas, mas olha, pode haver tormentas de areia.

    a primeira convidada é verónica; ela escreve cartas (ladaíñas atlánticas) e fai tortas de queijo e tiramisus; participou na areia:sonora #38

    rss: https://feeds.feedburner.com/ocantodasdunas
    boletim: https://ocantodasdunas.substack.com/

    BY-NC-SA.

    escuitar

    areia:sonora #039 (erros e tantos)

    areia:sonora #039 (erros e tantos)


    Os erros são de efeito retardado.

    Talvez por ter a mesma origem que a palavra errante, os resultados duma ação não se sabe se são erros ou acertos até depois duma viagem ventureira no tempo. Mesmo pode mudar o resultado, que parecia definitivo, quando uma contrarreação altera o ecossitema no que a ação foi deitada.

    "Somos errantes e erramos pelo mundo adiante."

    escuitar

    música:

    candy says. lord's mistake | BY-SA.

    areia:sonora #038 (memória de cor)

    areia:sonora #038 (memória de cor)
    areia:sonora #038 (memória de cor)

    Quando eu era moço cria que a memória era herdável. Que tudo o que aprendemos até o momento de passarmo-lo á nossa descendência se transmite nos genes.

    A memória é, dalgum jeito, como um .jpg que cada vez que se abre e se volve guardar vai perdendo informação e gerando artefatos estranhos.

    "A fraxilidade da memoria é unha casa que vai quedando sen mobles, ás veces como costume, un despiste constante; ás veces por forza, porque escolles enterrar algúns recordos ou un trauma xa o fai por ti; outras, só é o tempo e a perda de capacidades cognitivas."
    verónica do rexo, ladaíña atlántica #14 | de cando as memorias se apagan.

    escuitar

    música:
    fanny e alexander. cando eu era mozo | BY-NC-SA.

    Logo

    © 2024 Podcastworld. All rights reserved

    Stay up to date

    For any inquiries, please email us at hello@podcastworld.io