Ayraçsız Hikâyeler - #7 İlaç

Bir kadını en güzel şiir anlatır diyerek; şairlerimizin kadınlara hediye ettiği iki şiiri iki güçlü kadın tarafından sizler için seslendirildi. Nazım Hikmet ve Bekir Coşkun'a saygı ve sevgilerimizle. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü kutlu olsun!

Onsuzluğun ilk günüymüş bugün, öyle dediler. Alışmak ve bir şeyleri toparlamak lazımmış. Ne kadar uzak ve yakındı her şey birbirine. Ardımdan gelen bir sancı vardı, ara sıra kalbimi yoklayan. Yarım yarım yürüyorum şimdi. Ne yapacaktım ki ben?

Bir çığlık sesi duyuldu. James olduğu yerden fırladı. Bir kadın sağa sola koşuyordu. Atladı aşağı James. 30 dakika önce uyardığı küçük çocuk suya girip çıkıyordu. Denize koştu. Yanına simit alması gerekti. Hızlıca yüzdü, yüzdü ve küçük çocuğu tutabildi mi?

Bu bir aşk masalıydı. Tesadüflerle çevrili, sonu mutlu biten bir masal. Böyle başlıyor değil mi çoğu aşk hikâyesi. Hep duyduğumuz, hep alıştığımız, aşina olduğumuz olaylar. Bazen, olmamız gereken yerde olabilmemiz için hayat kendiliğinden bir yol çiziyor. Timuçin ve Hazal için bu yol çizilmiş miydi? Bir kırılma gerçekleşecek miydi?

İnsanların acılarıyla beslenen Alba 19. yaş gününde 19 acı emmek için şehrin sokaklarına çıkar. Tek Acı Emenin kendisi olduğunu zannederken beklenmedik bir sürprizle karşılaşır ve hırsı yüzünden başına gelecek olay korkunçtur.

Papatyalar ona gençliğini, hayallerini ve anılarını veriyordu. O da birçok an yaratıyordu ve yaşıyordu gerçek gibi. İstediği hayatı elde etmek için âşık olduğu benliğini kaybetmişti. Kaybettiği benliğini anlarda bulabilecek mi?

Gelecekten gelen mektup Aslı'nın hayatını değiştirebilecek mi?

Martin'in geçmişi yakasını bırakacak mı?