De kwestie van profeteren (1)

We lezen:
Thora: Exodus 35:1 - 38:20
Haftara: 2 Kon. 12:1–17
Brit Chadashah/Vernieuwde testament: Hebreeën 8

Introductietekst:
“De hoofdzaak nu van de dingen waarover wij spreken, is dit: Zo'n Hogepriester hebben wij, Eén Die Zich heeft gezet aan de rechterhand van de troon van de Majesteit in de hemelen. Hij is een Dienaar in het heiligdom en in de ware tabernakel, die de Heere heeft opgericht en niet een mens.” (Hebreeën 8:1-2, HSV)

In deze parasha wordt begonnen met de bouw van de Mishkan, de verblijfplaats voor de Eeuwige. De Eeuwige wilde namelijk wonen temidden van Zijn volk. Eerder hebben we gelezen dat Mozes, toen hij op de berg in de nabijheid van de Eeuwige was, uitgebreide instructies hiervoor had ontvangen. En nu worden deze instructies nauwgezet opgevolgd. Er komt een inzameling en de Mishkan met al haar voorwerpen kunnen daarna worden gemaakt. Als uiteindelijk alle werkzaamheden zijn afgerond, precies op die wijze welke de Eeuwige had voorgeschreven, neemt de glorie van de Eeuwige intrek in de Mishkan. En daarmee wordt de Mishkan in de woestijn, hoewel met mensenhanden gebouwd, een afschaduwing of kopie van het door de Here zelf opgerichte hemelse heiligdom.

Shalom,

Leerhuis Parasha Ki Tisa met Karen Strijker

Exod. 30:11-34:35 / 1 Kon. 18:1–39

In de tekstgedeelten van parashat Tetsavee, Exodus 27:20-30:10, Ezechiël 43:(1 – )10 –27 en Hebreeën 9 komen achtereenvolgens de tent der samenkomst en de aardse tempels van Salomo, Zerubbabel, Ezechiël en de hemelse tempel ter sprake. In de tempel van Ezechiël worden belangrijke onderdelen niet meer genoemd: het voorhangsel tussen de voorhof en het heilige, de ark van het verbond, de gouden kandelaar, het reukofferaltaar, de tafel van de toonbroden en het wasvat in de voorhof. En toch als we deze tempel bestuderen ontdekken we het werk van de Messias en aanschouwen we de lieflijkheden van JHWH zelf, Psalm 27:4. Vragen die daarbij naar boven komen zijn: Waarom heeft de Vader aan Abraham, Mozes, David, Ezechiël en Johannes en aan ons een blik gegund in Zijn huis? Wat zie jij dan (niet) en wat doet dat met jou? Psalmen (27, 48, 63, 84) geven uiting aan het verlangen te zijn in (de voorhoven van) Zijn heiligdom. Hoe voeden wij dat verlangen? De Vader begeert onder Zijn kinderen woning te maken (Psalm 68:16, 132:13-14, Jesaja 66:1-2). Op welke wijze delen we daarin en kunnen wij met Zijn Geest meewerken? 

Sabbat shalom, Robert Berns

Terumah

De lezingen van parshat Terumah zijn: Exodus 25:1 – 27:19 en 1 Koningen 5:26 – 6:13. In de uitleg van deze parshah zal gefocust worden op de derde aliyah; dit is Exodus 25:31 – 26:14. Hierin geeft de Heer instructies aan Mozes voor het maken van de Menorah en de Tabernakelkleden. We zien dat de Menorah een beeld is van het Woord Yeshua en de olie een beeld is van de Heilige Geest. Verder leren we wat de Tabernakelkleden met het hemeluitspansel te maken hebben. Ook ontdekken we dat er mysterie verborgen ligt in de Tabernakelkleden dat verwijst naar de hereniging van Juda en Israël in de Eindtijd. Genoeg te leren weer!

Parasja Mishpatiem, ‘voorschriften’

Te lezen: Exod. 21:1-24:18 / Jer.34:8 -19; 33:25 – 26 / Lukas 4:1-21

En aan Hem werd het boek van de profeet Jesaja gegeven, en toen Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats waar geschreven stond:

De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden  om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen wie gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.

Lukas 4:17-19

Deze parasja vormt een logisch vervolg op de voorgaande, waarin we hebben gelezen dat het volk aan de voet van de Sinai de tien woorden mocht ontvangen. Die tien woorden vormen als het een soort grondwet, die nog een verdere uitwerking nodig heeft. Deze parasja bevat ruim 50 voorschriften die Mozes gaat doorgeven aan de nieuw aangestelde leiders en rechters van het volk.

Net als de tien woorden, begint ook dit gedeelte met een verwijzing naar slavernij. De Eeuwige had zijn volk met sterke hand uit het slavenhuis van Egypte geleid om Hem tot een God te zijn. En evenzo geeft parasja Misjpatiem aan eenieder die tot slaaf was vervallen ook het perspectief van uitleiding. Zes jaar zou een slaaf zijn of haar meester moeten dienen, om in het zevende jaar, het shabbatsjaar, vrijlating te ontvangen.

In deze studie zullen we met name ingaan op dat aspect van slavernij, en op vrijlating uit slavernij. Ons moderne vooroordeel ten aanzien van de term ‘slaaf’ maakt het soms lastig met een open blik naar de voorschriften in deze parasja te kijken. Maar als we daartoe in staat zijn, zullen we juist ontdekken hoe humaan en perspectiefvol deze instructies zijn.

In het Bijbelse systeem ontvingen slaven elk shabbatsjaar vrijlating. Maar na een volheid van zeven shabbatsjaren werd er ook een jubeljaar uitgeroepen. Het was een moment van volledig herstel, wanneer al wat verloren was weer wordt terugverkregen. Jeshua predikte over dat moment, waar we deels nog op wachten. Zou deze parasja daar ook iets over te zeggen hebben?