BOHATEROWIE TAMTEGO WRZEŚNIA

Urodził się 15 lipca 1906 roku. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowie, gdzie uczył się w latach 1926-1929. Na stopień podporucznika służby stałej piechoty mianowany został 15 sierpnia 1929 roku. Następnie przydzielono go na stanowisko dowódcy plutonu w 6. Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. Pełnił tam różne funkcje, w tym dowódcy kompanii. W 1932 roku został porucznikiem. Od listopada 1937 do sierpnia 1939 roku studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie uzyskując tytuł oficera dyplomowanego. Jednocześnie awansował po raz kolejny na kapitana ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku. W sierpniu 1939 roku przydzielony został na stanowisko oficera operacyjnego w sztabie dowództwa 2. Dywizji Piechoty Legionów, której dowództwo stacjonowało w Kielcach.

W trakcie mobilizacji w sierpniu 1939 roku major Jan Andrychowski został wyznaczony na dowódcę II batalionu 163. Rezerwowego Pułku Piechoty dowodzonego przez podpułkownika Przemysława Nakoniecznikoff-Klukowskiego.

Od 1935 roku służył w Korpusie Ochrony Pogranicza. Do chwili mobilizacji w sierpniu 1939 roku pełnił funkcję dowódcy kompanii ciężkich karabinów maszynowych Batalionu KOP „Borszczów”. We wrześniu 1939 roku podczas wojny obronnej nadal pełnił funkcję dowódcy kompanii CKM, ale w zmobilizowanym z KOP III batalionie 163. Rezerwowego Pułku Piechoty. Jego szlak bojowy związany był nierozerwalnie z Ziemią Konecką.

Od 25 listopada 1935 roku do 29 sierpnia 1939 roku służył w Korpusie Ochrony Pogranicza. Pełnił funkcję lekarza Batalionu KOP „Borszczów”. W trakcie mobilizacji w sierpniu 39 roku kapitan Chojnacki wyznaczony został na stanowisko naczelnego lekarza 163 Rezerwowego Pułku Piechoty, wchodzącego w skład 36 Rezerwowej Dywizji Piechoty, podporządkowanej Armii „Prusy”.

Urodził się 14 czerwca 1900 roku. Od 1919 roku służył w Wojsku Polskim. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, z której wyszedł jako kawaler Krzyża Walecznych.