ημερολόγιο

Η Χριστίνα Ψαρρά είναι γενική διευθύντρια στο ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Τον Φεβρουάριο του 2022, μόλις είχε ξεκινήσει η ρωσική εισβολή, βρέθηκε στην Ουκρανία και έγινε μάρτυρας της φρίκης του πολέμου. Βλέποντας ουρές ανθρώπων που εκτοπίστηκαν να συρρέουν στα σύνορα, προσπάθησε να μπει για λίγο στη θέση τους και να σκεφτεί εκείνη τι θα έπαιρνε μαζί της. Και μόνο στη σκέψη δεν είχε απάντηση.

H Άννα Παντελιά έχει εργαστεί ως υπεύθυνη επικοινωνίας στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Περιγράφει τη στιγμή που στη Μεσόγειο προσπαθούσαν να σώσουν έναν άντρα, που κρατούσε στα χέρια του ένα μωρό χωρίς τις αισθήσεις του και μια γυναίκα που επέπλεε ενώ το στόμα της άφριζε. Το ναυάγιο κόστισε τη ζωή σε 30 ανθρώπους. Μεταξύ αυτών και ο γιος της Έμα, μιας 16χρονης από τη Νιγηρία. Από τότε η κοπέλα δεν έχει καταφέρει να κοιμηθεί, αφού οι εφιάλτες του ναυαγίου κυριεύουν τα όνειρα της.

Ο Γιώργος Καραπανάγος είναι υπεύθυνος για θέματα δημόσιας υγείας στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. «Η δουλειά μας είναι οι άνθρωποι», λέει και από την αποστολή του σε εμπόλεμη ζώνη στο Κονγκό, δεν ξεχνά το χαμόγελο και τη ζεστή υποδοχή τους. Συγκλονίστηκε, όμως, από το πώς κατάφερναν να κάνουν σύγχρονες αιματολογικές εξετάσεις σε δύσκολες συνθήκες, καθώς το φορητό μικροβιολογικό εργαστήριο τους έπαιρνε ρεύμα από τις μπαταρίες των μηχανών που χρησιμοποιούσαν για να διαπεράσουν τις ζούγκλες.

Η Λυδία Λιοδάκη ανήκει στην ιατρική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Στις αποστολές της συνειδητοποίησε ότι τα «κλασικά όπλα»της ιατρικής δεν αρκούν για να ανακουφίσουν τον πόνο ανθρώπων που θα επέστρεφαν στη φυλακή ή στη σκηνή ενός καμπ. Στη Συρία είδε τη σιωπηλή πλευρά του πολέμου. Στην Τουρκία συνάντησε επιζώντες βασανιστηρίων. Σε κάθε περίπτωση όμως την εντυπωσίασε η θέληση και η επιμονή αυτών των ανθρώπων για ζωή.