Logo

    gezondheidszorg

    Explore " gezondheidszorg" with insightful episodes like "Mohamad Alabdullah Alolayes in gesprek met Erik van Roon", "Saskia van Witzenburg in gesprek met Erik van Roon", "Associate degree Zorg & Technologie", "Anja Vereijken in gesprek met Erik van Roon" and "Anique Schuite in gesprek met Erik van Roon" from podcasts like ""Verhalen uit de zorg", "Verhalen uit de zorg", "Verhalen uit de zorg", "Verhalen uit de zorg" and "Verhalen uit de zorg"" and more!

    Episodes (100)

    Mohamad Alabdullah Alolayes in gesprek met Erik van Roon

    Mohamad Alabdullah Alolayes in gesprek met Erik van Roon

    Toen Mohamad Alabdullah Alolayes 15 jaar oud was, is hij gevlucht vanuit Syrië naar Nederland, samen met zijn oom. Hij stond er niet bij stil welke taal hier gesproken werd, en ondanks de moeilijkheden die zij onderweg hebben meegemaakt, wilde hij gewoon weg om zijn puberteit te ervaren, of in ieder geval wat daar nog van over was. Van jongs af aan werd zijn zus en hem geleerd dat hij dokter zou worden en zijn zus apotheker. Zijn zus heeft in Syrië farmacie gestudeerd, en Mo wilde mijn droom volgen.

    Ondanks zijn opleiding en zijn inspanningen om zich aan te passen aan de Nederlandse maatschappij en ondanks het spreken van de Nederlandse de taal, wordt hij  nog steeds gezien als een buitenlandse jongen en ervaart hij racisme van zijn patiënten in het ziekenhuis. Dit zou niet moeten gebeuren. We leven in een modern land, we leven in 2023!

    Saskia van Witzenburg in gesprek met Erik van Roon

    Saskia van Witzenburg in gesprek met Erik van Roon

    Van verpleegkundige tot vrouw met een missie om de zorg te willen verbeteren!

    In 2001 studeerde Saskia van Witzenburg af aan de Hogeschool Rotterdam met de wens een verschil te maken als verpleegkundige. Nu, 22 jaar later, is haar missie meer zeggenschap en zichtbaarheid in de zorg.

    Haar opgedane kennis als verpleegkundige, zorgmanager, strategisch adviseur en coach, gebruikt zij om zorgprofessionals en organisaties wakker te schudden en dat het tijd is anders te gaan werken. 

    "Durf uit te spreken wat je nodig hebt en wees proactief: laat je stem horen."

    Als Community Manager van de Nationale Zorgreserve zet Saskia zich al twee jaar in om zorgreservisten te verbinden met zorgorganisaties in tijden van nood.

    Als zorgmanager en adviseur coacht zij graag naar de nieuwe manier van werken. Werkplezier omhoog, verzuim omlaag. Wij als verpleegkundigen zijn aan zet om te vertellen wat echt goede zorg is voor de patiënt / cliënt.

     Met een award als Opinieleider in de Zorg 2022 vanuit vakbond Nu '91 durft Saskia kritische vragen te stellen op een respectvolle manier. 

     "Verander wat je niet kan accepteren" en "Be the change you want to see" 

    Associate degree Zorg & Technologie

    Associate degree Zorg & Technologie

    Wil jij bijdragen aan verdere innovatie van zorgtechnologie? 

    Kies dan voor de opleiding Associate degree Zorg en Technologie. Jij bent degene die als Adviseur Zorg en Technologie de wensen van de doelgroep weet te vertalen en een passende technische oplossing adviseert.
     

    In de podcast AD Zorg & technologie ga ik, Erik van Roon in gesprek met een viertal inhoudsdeskundigen en ervaringsdeskundigen.

    Bas van der Marck, Jarno vd Bogaert, Wim van der Zanden en Pieter van Gorkom.

    Voor meer informatie over het onderwerp en de sprekers ga je naar de website van het Maxima Medisch Centrum, Curatec of de opleiding AD Zorg & Technologie

    Music from #Uppbeat (free for Creators!):
    https://uppbeat.io/t/paul-yudin/summer-bumble
    License code: XVVL6VUSYDXPUNHL

    Anja Vereijken in gesprek met Erik van Roon

    Anja Vereijken in gesprek met Erik van Roon

    Mantelzorgondersteuning, net zo normaal als de oppas!

    Anja Vereijken is vestigingsmanager bij Mantelaar & Uw Assistent en in deze aflevering is zij de gast.

    De zorg voor de kwetsbaren in onze samenleving verschuift zich al jaren van de formele zorg naar de informele zorg. Steeds meer mantelzorgers, die uit liefde zijn begonnen, ervaren een stijgende druk. 
    Mantelzorg is vrijwillige en onbetaalde zorg voor een naaste, bijvoorbeeld ouders, partners, kindederen. Momenteel zijn er 5 miljoen mantelzorgers in Nederland. Ruim 800.000 Nederlanders helpen langdurig (langer dan drie maanden) en intensief (meer dan acht uur per week) en 9% van alle mantelzorgers geeft aan overbelast te zijn. 
     
    Mantelaar is er voor de mantelzorger en biedt ondersteuning bij de naaste thuis, zodat de mantelzorger op adem kan komen, iets voor zichzelf kan doen. Dit doet Mantelaar door medisch-en paramedisch studenten, waaronder de zorgstudenten van Fontys Hogescholen , in te zetten bij deze mensen thuis. Hierdoor wordt de mantelzorger ondersteund en kunnen ouderen langer zelfstandig thuis wonen. 

    Anique Schuite in gesprek met Erik van Roon

    Anique Schuite in gesprek met Erik van Roon

    Anique Schuite wist eigenlijk al vanaf haar 10e dat zij 'juffrouw of zuster' wilde worden.

    Uiteindelijk is de keus in 1985 op de opleiding tot Verpleegkundige gevallen. Na haar opleiding in het St. Anna ziekenhuis is zij naar Delfzijl verhuisd en heeft daar haar IC en CCU diploma behaald. Terug in Brabant is Anique op de IC van het St. Josephziekenhuis beland, waarna zij een opleiding  Management in de zorg heeft gedaan. Tien jaar  later met 4 kinderen in combinatie met een druk thuisfront heeft Anique de overstap naar praktijkbegeleider op de IC gemaakt. Tegenwoordig is Anique opleidingsadviseur binnen het zorgcluster Acuut van Maxima Medisch Centrum in Veldhoven met als aandachtsveld IC,CCU en NeuroCare.

    Verpleegkundig leiderschap staat hoog in het vaandel bij Anique en maakt dat na 38 jaar in de zorg zij nog elke werkdag 'jumpend' aan de slag gaat.

    Nienke Smits, specialist ouderengeneeskunde op Aruba

    Nienke Smits, specialist ouderengeneeskunde op Aruba

    Voor het eerst zit Danka aan tafel met haar gast, die net als zij werkt op Aruba. Nienke Smits begon ruim elf jaar geleden als eerste specialist ouderengeneeskunde op Aruba, een eiland met 115 duizend inwoners dat jaarlijks wordt bezocht door 2 miljoen, veelal Amerikaanse, toeristen. Het toerisme bracht naast welvaart ook leefstijlziektes zoals overgewicht, diabetes, hypertensie én dementie. Deze chronische aandoeningen leggen samen met een enorme vergrijzing, een grote druk op het medische en het sociale domein. ‘Er bestaat op het eiland een focus op “cure” (het ziekenhuis) in plaats van “care”, resulterend in een lange wachtlijst voor het enige verpleeghuis op het eiland, overbelaste mantelzorgers en verkeerdebeddenproblematiek.'  

    Internist Inge Mos in Denemarken

    Internist Inge Mos in Denemarken

    Vijf jaar geleden rondde Inge Mos haar opleiding tot internist vasculaire geneeskunde af en vertrok direct daarna met haar gezin naar Kopenhagen. Ook in Denemarken spelen problemen als vergrijzing, grote personeelstekorten en lange wachtlijsten in het publieke systeem. Over het afschaffen van de zogenaamde behandelgarantie bestaat een discussie die je kunt vergelijken met de vrije-artsenkeuzediscussie in Nederland. Onlangs zijn vanwege de concentratie van spoedzorg ziekenhuizen gefuseerd of gesloten. Op plekken waar ziekenhuizen zijn verdwenen, moeten nu miniziekenhuisjes komen voor dagbehandeling, bloedafname of radiologie. Dit om de zorg juist weer DICHTBIJ de mensen te organiseren.

    Huisarts Nathalie de Bruin in Canada

    Huisarts Nathalie de Bruin  in Canada
    Nathalie de Bruin vertrok veertien jaar geleden met haar gezin naar Canada om een nieuw avontuur aan te gaan. Haar werk als huisarts daar verschilt van dat in Nederland. Zo doet zij minder spoed en palliatieve zorg maar heeft zij ook taken van een bedrijfsarts, verzekeringsarts, jeugdarts en, tot 26 weken, verloskundige. Indruk maken haar verhalen over de problemen in het publieke stelsel. ‘De wachtlijsten zijn eindeloos – KNO twee jaar, orthopedie drie jaar – en verwijzingen worden vaak afgewezen. De gecentraliseerde ambulancezorg leidt tot doden. De druk op de eerste lijn is torenhoog. Steeds meer huisartsen vallen uit of stoppen. De opleiding loopt leeg. In meer landelijk gelegen gebieden is de apotheker de enige persoon waar mensen naartoe kunnen voor medische hulp. Behalve de rijken, die kunnen naar een van de op de grens liggende Amerikaanse privéklinieken.'

    Over de grens - Psychiater Esther Grootenboer in Noorwegen

    Over de grens - Psychiater Esther Grootenboer in Noorwegen
    Esther Grootenboer werkte tien jaar als psychiater toen zij samen met haar jonge gezin besloot om naar Noorwegen te emigreren. Het land met, na Monaco, de hoogste dichtheid psychiaters in Europa. In tegenstelling tot in Nederland werkt ze in Noorwegen fulltime, maar ze ervaart dit als veel minder belastend. ‘Ik werk van 8.00 tot 15.30 uur. De BSO sluit om 16.30. Aan het eind van de dag is er genoeg tijd en energie om leuke dingen met het gezin te doen. Bovendien is elke dag hetzelfde, een zegen voor een gezin met jonge kinderen.’

    Over de grens - Huisarts Ruud Jansen in Zwitserland

    Over de grens - Huisarts Ruud Jansen in Zwitserland
    Ruud Jansen werkt 26 jaar lang als praktijkhoudend huisarts in Brabant als hij besluit om nog een sprong te wagen. Hij verkoopt huis, haard en praktijk en vertrekt naar de prachtige Zwitserse bergen om daar te gaan wonen en werken. In dit land is de huisartsenzorg anders georganiseerd dan in Nederland. ‘Verzoeken van specialisten voelen veel minder als “over de schutting gooien van taken” omdat je er gewoon fatsoenlijk voor betaald wordt.’ Ruud vertelt ook over de nadelen van een dergelijk prikkelgestuurd systeem. Zo is de zorg in Zwitserland, hoewel zeer goed, ook zeer duur en is een gemiddelde zorgpremie wel tweeënhalf keer zo hoog als bij ons.

    Esther te Poele, kinderarts in Zweden

    Esther te Poele, kinderarts in Zweden
    Kinderarts Esther te Poele emigreerde in 2013 met haar jonge gezin naar het zuiden van Zweden, waar ze wonen tussen meren en bossen. Ze hebben geen gas, cv of waterleiding (wel supersnel internet) en verwarmen hun huis hoofdzakelijk op hout. De gezondheidszorg is anders georganiseerd in Zweden. Zo zijn ziekenhuizen van de (regionale) overheid, medisch specialisten allemaal in loondienst en hebben zorgverzekeraars 'niks te vertellen'. Het land is elf keer zo groot als Nederland en heeft slechts 10 miljoen inwoners. Centraliseren van zorg kan daardoor niet en veel hoogcomplexe zorg wordt ook buiten de academie geleverd. Aan de andere kant ziet Esther in de dienst huisartsenkwaaltjes door het ontbreken van een huisartsenpost. Ondanks een tekort aan zorgpersoneel wordt er aan één heilig huisje niet getornd: het bij wet vastgelegde recht op vier weken aaneengesloten zomervakantie. 'Dat betekent dat veel poli's dichtgaan en wachtlijsten oplopen. De rest van het jaar zijn we bezig om diezelfde wachtlijsten weer weg te werken.'

    Over de Grens - Mattijn Buwalda, anesthesioloog in Noorwegen

    Over de Grens - Mattijn Buwalda, anesthesioloog in Noorwegen
    Mattijn Buwalda koos zestien jaar geleden voor een carrière als waarnemend anesthesioloog in binnen- en buitenland. Het afgelopen halfjaar werkte hij in het noorden van Noorwegen, in Tromsø. Toen hij daar aankwam was het 24/7 donker. Toen hij vertrok 24/7 licht. Mattijn vertelt over het relatief kleine ziekenhuis dat, door de geografie van het land, alle faciliteiten heeft van een academisch centrum. Over zijn collega's die langlaufend naar hun werk komen. Over de afwezigheid van een herregistratie-eis voor artsen. En over de arbeidsproductiviteit die, hoewel er ook in Noorwegen lange wachtlijsten zijn, een stuk lager ligt. 'De wissels tussen operaties duren soms wel een uur. In Nederland doen we twee keer zoveel ingrepen in dezelfde tijd.'

    Over de grens -

    Over de grens -
    Lucas Smagge en Vera Keil zijn beide (interventie)neuroradiologen. Hij een Nederlander die 2,5 jaar in Duitsland werkte, zij een Duitse die inmiddels alweer 2 jaar in Nederland woont en werkt. Samen bespreken ze de verschillen tussen beide zorgstelsels en de verschillende obstakels om als Nederlandse specialist erkend te worden in Duitsland. We leren dat je in Duitsland beter pas kinderen kunt krijgen na de opleiding, dat informed consent heilig is, Duitsers dol zijn op tuchtzaken en hiërarchie ook voordelen heeft. 'In Duitsland hakt de hoogste baas de knopen door waardoor er minder wordt overlegd, niet wordt gepolderd en eindeloze vergaderingen zoals in Nederland niet voorkomen.' Vera legt uit waarom de schaarsteproblemen in Duitsland koste wat het kost worden vermeden. 'Duitsers zijn angstige mensen. De dood is onbespreekbaar. Het idee dat een medicijn of ic-bed niet beschikbaar is, is ondenkbaar. Dus betalen ze graag voor overcapaciteit. En dan is er af en toe ook een plekje vrij voor een Nederlander.

    Over de grens - Huisarts Clara Cameron in Australië

    Over de grens - Huisarts Clara Cameron in Australië
    Clara Cameron vertrok als 40-jarige huisarts met haar jonge gezin naar Australië. Het plan was voor één jaar, maar dat zijn er inmiddels al meer dan twintig. Clara werkte tien jaar als praktijkhoudend huisarts en vertelt: 'Ook in Australië zijn veel te weinig huisartsen, bestaat een hoge administratiedruk, worden oneigenlijke taken op huisartsen afgeschoven en is de waardering soms ver te zoeken.' Een groot verschil met Nederland is dat in Australië wordt gewerkt met een fee-for-service, dus geen 'patiënten op naam'. 'De vele uit Engeland afkomstige en door de NHS getraumatiseerde huisartsen willen daar ook absoluut niet aan’, vertelt Clara. In de grote steden hoppen patiënten van de ene naar de andere dokter, met hoge zorgkosten en overbehandeling tot gevolg. Clara vond het na tien jaar hard werken als huisarts voor een relatief laag en onzeker inkomen, welletjes en verhuisde naar het tropische noorden van Australië, waar ze sindsdien met veel plezier en voldoening werkt als rural generalist: een kruising tussen huisarts/tropenarts en SEH-arts.

    Over de grens - Gynaecoloog Maarten Glas in de tropen

    Over de grens - Gynaecoloog Maarten Glas in de tropen
    Maarten Glas is een door de wol geverfde gynaecoloog met een schat aan werk- én levenservaring. Hij ging als jonge tropenarts naar oorlogsgebieden zoals Rwanda, Congo en Sri Lanka, werkte daarna diep in het amazonegebied van Suriname en ook nog even in Oost-Timor. Toen de combinatie met het gezinsleven te ingewikkeld werd settelde hij zich in Assen, waar hij met plezier bijna twintig jaar werkte als algemeen gynaecoloog. Vorig jaar besloot hij het leven drastisch om te gooien en financiële zekerheden en bezit los te laten. Hij zegde zijn werk op, verkocht zijn huis en gaf zijn spullen weg om opnieuw bij Artsen zonder Grenzen aan de slag te gaan. 'Ik merk dat veel van mijn generatiegenoten hun werk zat beginnen te raken, dat ze gaan mopperen, burn-out raken of hun centen gaan tellen om te kijken of ze al met pensioen kunnen. En dat is zo zonde. De jaren van 55-65 jaar zijn mooier dan 65-75 jaar. Maak nog eens een sprong.'

    Over de grens - Chirurg Antje Oosterkamp in Bangladesh

    Over de grens - Chirurg Antje Oosterkamp in Bangladesh
    Antje Oosterkamp werkt al twaalf jaar in Bangladesh, ze neemt ons mee in haar ervaringen als enig chirurg in het ziekenhuis en als buitenlandse vrouw in een strikt moslimland. Ze vertelt over de schrijnende armoede en de verschillen tussen publieke en private zorg. ‘In een overheidsziekenhuis moet de echtgenoot van een zwangere vrouw eerst met een lijstje naar de winkel aan de overkant om medicijnen en verbandmaterialen te kopen voordat de keizersnede wordt uitgevoerd.’ Antje beschrijft hoe stijgende welvaart leidt tot een toename in welvaartsziekten. ‘Mensen die het zich kunnen veroorloven laten zich vervoeren in riksja’s.’ Antje en haar team staan regionaal bekend om hun fistelprogramma. Ze benadrukt de negatieve impact van fistels aan de vrouwelijke geslachtsorganen op de kwaliteit van leven. Antje krijgt voor haar dankbare werk, dat ze zelf ziet als roeping, geen salaris. Zij leeft van giften van familie, vrienden en kerken.

    Over de grens - Huisarts Carlijn Hoedemaker in Cambodja

    Over de grens - Huisarts Carlijn Hoedemaker in Cambodja
    Carlijn Hoedemaker werkte zeven jaar lang als huisarts in Nieuw-Zeeland toen zij met haar gezin naar Cambodja verhuisde. Een land waar 35 jaar geleden ruim 20 procent van de inwoners stierf aan honger, dwangarbeid en executies onder het regime van Pol Pot en de Rode Khmer. Carlijn vertelt dat ze regelmatig mensen op straat ziet die een arm of een been missen. De bevolking is opvallend jong. Slechts 5 procent van de Cambodjanen is ouder dan 65 jaar. Een vergrijzingsprobleem, zoals in Nederland, kennen ze dus niet. Maar verder zijn er genoeg problemen en uitdagingen, met name voor de armere bevolking die vaak geen toegang heeft tot goede zorg.

    Over de grens - Tropenarts Niek Versteegde in Tanzania

    Over de grens - Tropenarts Niek Versteegde in Tanzania
    Niek Versteegde begon zijn carrière als tropenarts in het Sengerema Hospital in Tanzania. Hij zette er onder meer een couveuseafdeling op waardoor de kindersterfte daalde met 40 procent. Toch vroeg hij zich steeds af ‘Waarom doe ik dit als Nederlandse tropenarts? En wat weerhoudt ons ervan om dit op grotere schaal toe te passen?’ Bij terugkomst in Nederland – hij was inmiddels huisarts – richtte hij GOAL 3 op. Dat is een onderneming die beoogt de kindersterfte terug te dringen en te zorgen voor beter toegankelijke zorg voor 100 miljoen mensen in 2030. Met een monitoringssysteem kan op plaatsen met schaarste aan personeel, middelen en kennis eenvoudiger wrden ingeschat hoe ziek een kind is en of zorg nodig is. ‘Als ik in Tanzania besluit om een baby te intuberen dan betekent dat dat er voor de andere baby’s tijdelijk minder zorg en aandacht is. Wat je dan wilt weten is welke baby op dat moment het meest gebaat is bij zorg en wie toe kan met minder.’

    Over de grens - Huisarts Emma de Louw in de Verenigde Staten

    Over de grens - Huisarts Emma de Louw in de Verenigde Staten
    Emma de Louw emigreerde als basisarts naar de VS. Ze behaalde de USMLE-examens en startte aan een familiy medicine residency in Philadelphia. Emma vertelt dat de huisartsopleiding in de VS, hoewel ook drie jaar, een stuk zwaarder is met 12- en 24-uursdiensten. Ook beschrijft ze de huisartsafdelingen ín het ziekenhuis waar de door haar ingestuurde patiënten worden opgenomen, zij hoofdbehandelaar blijft en medisch specialisten alleen in consult komen. Het gezondheidssysteem in de VS vat ze samen als 'a hot mess' met verschillende soorten verzekeringen zoals Medicaid en Medicare. Ook is 9 procent van de bevolking (30 miljoen mensen) nog altijd onverzekerd. Bestaat er een verschil in arbeidsethos tussen Europese en Amerikaanse artsen? ‘European out-of-office: I’m away camping for the summer. Please email me back in september. American out-of-office: I have left the office for two hours to undergo kidney surgery but you can reach me on my cell any time.’

    Over De Grens - Huisarts Martje Ledeboer in Londen

    Over De Grens - Huisarts Martje Ledeboer in Londen
    Ruim 7 jaar geleden verruilde Martje Ledeboer haar huisartsenpraktijk in Amstelveen voor een bestaan als huisarts in Londen. Daar is het werk van huisarts binnen de NHS (het publieke stelsel) drukker maar minder ingewikkeld dan in Nederland. ‘Voor een tekenbeet of het hechten van een hoofdwond worden patiënten al doorgestuurd naar de SEH, waar ze vervolgens uren moeten wachten’. Martje vertelt over de knelpunten in het private en (gratis) publieke zorgstelsel. Bijvoorbeeld over hoe mensen hiervan misbruik proberen te maken. Zo vragen patiënten regelmatig aan de NHS-huisarts om recepten uit te schrijven die zijn geadviseerd door een privaat werkende arts. ‘Niet netjes natuurlijk, maar ze vragen het wel altijd beleefd’.