jan meijroos

Vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Bijna iedereen zegt ervan doordrongen te zijn dat het belangrijk is, maar er komt nog altijd weinig van terecht. Managementtrainer Robert Vos schreef een concreet stappenplan om de verhoudingen eindelijk recht te trekken. 

In coronatijd houden vrouwen grotendeels het land draaiende – met name in de zorg en het onderwijs. Maar in de bedrijfstop dringen ze, ondanks alle goede bedoelingen en beloftes, nog steeds niet goed door, terwijl evenwichtiger leiderschap iedereen ten goede komt. Managementtrainer Robert Vos schreef een boek over hoe bedrijven daar verandering in kunnen brengen: Fifty-fifty, een stappenplan voor het bevorderen van de doorstroom van vrouwen naar de top.

De tijd van het probleem erkennen is voorbij, we moeten nu handelen, vindt hij. ‘Veel bedrijven hebben als streefdoel om 30 procent van de top uit vrouwen te laten bestaan, ik pleit voor 50-50. Op de werkvloer is die verdeling al min of meer van kracht, maar er lijkt nog steeds een rem op te staan om vrouwen de boardroom in te laten. Heel gek.’

Moreel besef

Hoe probeert Vos klanten en bedrijven te overtuigen dat vrouwen in leidinggevende posities bedrijven verder helpen? Vos: ‘Om te beginnen is het tijd voor een moreel besef dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. Als we dat vinden, en wie vindt dat niet tegenwoordig, dan moet ook de top een afspiegeling hiervan zijn.’ Daarnaast brengen vrouwen eigenschappen mee die mannen soms ontberen, stelt Vos. ‘Ze overzien veel beter het complete plaatje, ze zijn empathischer, ze brengen andere ideeën over het voetlicht en staan meer open voor innovaties.’ 

Uit onderzoeken van zowel KPMG (2015) als McKinsey (2017) blijkt ook dat bedrijven met vrouwen in leidinggevende functies hogere rendementen halen, betere klantenrelaties onderhouden en hun omzetten veelal duurzamer behalen. Je zou kortom wel gek zijn om leidinggevende rollen weg te houden bij vrouwen.

Ambities uitspreken
Naast dat bedrijven zelf aan de bak moeten, denkt Vos dat vrouwen ook hun steentje kunnen bijdragen aan die doorstroming naar de top: ‘Vrouwen mogen zich veel meer uitspreken als het gaat om hun eigen ambities, ze kunnen zich veel meer profileren op de werkvloer. Komt er een nieuwe positie vrij? Spreek je uit en zeg er ja tegen. En qua zorgtaken, onderhandel dat thuis uit, steeds meer mannen gunnen hun vrouw of vriendin een stap op die carrièreladder. De tijden zijn veranderd. Gelukkig maar.’

---

Laatste Work in Progress

Aan al het goede komt een einde. Dit was de laatste Work in Progress-podcast voor Intermediair. Alle afleveringen blijven uiteraard gewoon online staan. Intermediair blijft wel podcasts maken. Daarover binnenkort meer.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze Work in Progress praten we met verandermanager en onderzoeker aan het Centrum voor Belevingspsychologie Eduard Baas over de effecten van de lockdown en de aanhoudende coronapandemie. We bespreken de resultaten van het onderzoek dat Intermediair en Nationale Vacaturebank hebben gedaan naar hoe wij deze tweede lockdown ervaren. De cijfers uit dat onderzoek liegen er niet om: ruim de helft van de 1.000 respondenten ervaart nu stress en ruim een derde (38 procent) heeft daar nu meer last van dan tijdens de eerste lockdown, onder andere doordat de situatie nu uitzichtlozer voelt.

Baas denkt dat bepaalde situaties nu pijnlijker zijn dan voorheen. Met name sterfgevallen en het verliezen van je baan is normaal al traumatisch, maar nu helemaal. ‘Er zijn natuurlijk schrijnende gevallen.’ Tegelijkertijd denkt hij dat we ons ook niet te veel moeten laten leiden door de verhalen over stress en dat we er anders naar moeten kijken. Waar komt de stress die mensen ervaren vandaan? En kunnen we dat erkennen en vervolgens misschien wel omkeren?

Kinderen ‘liefdevol verwaarlozen’ mag weer op de agenda

‘Het is misschien niet populair om te zeggen, maar veel jongeren zijn door hun ouders volledig ontzorgd in het maken van beslissingen en het nemen van eigen verantwoordelijkheid’, vindt Baas. ‘Dante had het al over ‘het liefdevol verwaarlozen van onze kinderen’. Dat zie je tegenwoordig nauwelijks meer. Het gevolg is dat met name jongeren veel meer last hebben van mentaal en fysiek ongemak tijdens deze tweede lockdown. Vooropgesteld dat het heel vervelend is, maar we zijn nauwelijks meer gewend om met tegenslagen om te gaan.’

Is stress tijdens corona wel reëel?

Baas denkt dat het goed zou zijn voor mensen die tijdens deze periode veel stress ervaren om veel met leeftijdsgenoten en hun ouders te praten, en hopelijk zo patronen bij zichzelf te herkennen. Een werkgever die een vinger aan de pols houdt is ook van belang, maar je kunt als werknemer niet alles maar bij de werkgever neerleggen. ‘Dan plaats je het weer buiten jezelf.’

Het zou volgens Baas goed zijn als mensen zoeken naar het vermogen hun leven anders in te richten, en deze periode ook als kansrijk gaan zien. ‘En nogmaals, dat mensen die hun zaak of restaurant failliet zien gaan stress ervaren, is logisch. Maar voor mensen die in loondienst zijn en voor wie het leven nu even helemaal anders loopt, loont het echt om te achterhalen waarom ze zo gestrest zijn. Wat zit er nu werkelijk achter? En is die stress reëel?’

Meer weten over stress tijdens de coronapandemie en hoe je daar beter mee om kunt gaan? Luister dan nu Work in Progress met Eduard Baas.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wie alle voordelen hoort, vraagt zich af waarom geen regering het nog heeft doorgevoerd: het basisinkomen. Dat idee is door corona weer helemaal terug. Financieel adviseur en associate professor financieel management Hinrich Slobbe legt uit hoe het werkt en wat de voor- én nadelen ervan zijn.

In het kader van November Geldmaand bij Intermediair en de Volkskrant praten we in deze Work in Progress over alle verwachtingen voor het basisinkomen, ofwel ‘gratis geld voor iedereen’, zoals Rutger Bregman het noemt. Om te beginnen: we krijgen al lang ‘gratis geld’, dat heet zorgtoeslag, kinderopvangtoeslag of hypotheekrenteaftrek. Het basisinkomen zou de administratieve rompslomp alleen drastisch versimpelen.

Door de coronacrisis is de gedachte dat de overheid burgers geld geeft zonder vooraf voorwaarden te stellen of achteraf te controleren zo gek niet meer. In Spanje krijgen corona-armen nu een ‘minimaal leefinkomen’ en in Amerika kregen alle burgers eenmalig 1200 euro. Maar iedereen maandelijks 1000 tot 1200 euro schoon in ’t handje – hoe kan dat? Is het wel eerlijk, blijven mensen wel werken?

Uit vele wereldwijde experimenten blijkt dat de effecten heilzaam zijn. Vooral om armoede en de effecten daarvan op te heffen. Stel je voor: nooit geldzorgen (mits je verstandig uitgeeft), eindelijk rust voor toekomstplannen en zorgen voor anderen. Mensen blijken gezonder te leven, meer eigenwaarde te hebben, en méér te werken dan mensen met een traditionele uitkering, bleek in Finland. Moeten is willen geworden.

Hinrich Slobbe legt uit hoe het te betalen is. Zelfs als iedereen, ook John de Mol, dat duizendje zou krijgen. ‘Dat van hem komt natuurlijk terug via de belastingen. Maar de versimpeling dat iedereen dat geld krijgt, bespaart enorm.’ Je kunt alle toeslagen schrappen, studiefinanciering en AOW erdoor vervangen, de bijstand en bijbehorende controle schrappen. ‘Bedenk eens hoe duur het is om te bepalen en controleren wie allemaal recht heeft op welke regeling. Het geld voor het basisinkomen betalen we in feite al lang.’

Wil je weten hoe zo’n systeem eruit kan zien en hoe het werkt? Luister dan naar deze Work in Progress.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

’s Ochtends even lachen met je collega’s bij de koffieautomaat om een slechte grap, en je kunt de werkdag aan. Maar: sommige grappen kunnen echt niet meer. Wat zijn de grenzen als het gaat om humor op kantoor?

We praten er in deze Work in Progress over met Sibe Doosje, docent positieve psychologie aan de Universiteit Utrecht en eigenaar van Humorlab. Blijf vooral grapjes maken, zegt hij, want humor is een flinke drijvende kracht. Humor ontspant, verlaagt stress, helpt je te relativeren en te accepteren dat fouten maken gewoon mag. ‘Dat heb ík weer’, noemt Doosje als een typisch opluchtend grapje.

In deze podcast vertelt hij over verschillende humorstijlen. Die kunnen agressief uitpakken of (zelf-)bevestigend. Die eerste vorm is niet bepaald bevorderlijk voor de samenwerking, zeker als er verdekt racisme of seksisme in besloten ligt. Maar met andere stijlen die hij noemt, kun je juist de sfeer verhogen en het teamgevoel versterken.  

Altijd iets tragisch

Wees je ervan bewust dat grapjes altijd iets tragisch hebben, benadrukt Doosje. ‘Ze zijn een verdekte manier om te laten doorschemeren hoe je echt over iets denkt, en er is bijna altijd een slachtoffer.’ Collega’s die meelachen, doen mee aan het stellen van de norm over wat geaccepteerd wordt en wat niet. Val je buiten die norm, bijvoorbeeld als vrouw, oudere of omdat je een donkere huidskleur hebt, dan voelt die bulderende lach misschien helemaal niet saamhorig maar juist pijnlijk.

Besef dus altijd wie je publiek is, zegt Doosje. Met een groepje gelijkgestemden kun je bijvoorbeeld meer zeggen. Maar pas wel op: op de werkvloer is je doel niet om voor de vrijheid van meningsuiting te strijden, maar om samen je organisatie te laten floreren en mensen geïnspireerd en gemotiveerd te houden. Een van Sibe Doosjes tips: kies universele eigenschappen om grapjes over te maken: gekke gewoontes, een manier van werken of iemands hobby.

Meer weten? Hij vertelt je er alles over in deze Work in Progress.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.