podcast doodnormaal

Dirck krijgt op jonge leeftijd te maken met de dood. Als gevaarzoekende waaghals blokkeert het achterwiel van zijn motor op de snelweg. Slippend en slingerend razen de auto's om hem heen. Hij komt tot stilstand tegen de vangrail en heeft de dood in de ogen gezien. Twaalf jaar later verliest hij zijn vrouw bij een ongeluk met hun kampeerwagen in Frankrijk waar zijn kinderen van 3 en 7 jaar bij zijn. Rouwen is zeer moeizaam omdat zowel zijn eigen familie en schoonfamilie, ieder op zich en samen, het verlies van (schoon)dochter, (schoon)zus, moeder, echtgenote niet SAMEN kunnen delen.

Dat komt door hun beschadigde verledens rond WO II hier en in Indië en omdat zij geen collectieve rouwrituelen (meer) hebben. Deze stokkende rouw valt samen met Dirck’s ‘out of place’ ervaringen als kind, adolescent en jong-volwassene. Hij verlangt naar iets onbenoembaars, iets belangrijks dat hij mist in zijn familie, in de kerk, op school en in zijn wereld. Na de dood van zijn vrouw staat zijn leven in dienst van het vinden van antwoorden op dat ‘vreemdeling in eigen land’ zijn en op die onverwerkte rouwervaringen.

In zijn studie culturele antropologie, zijn werk als artisanaal groepstherapeut in de psychiatrie en als transcultureel trainer/opleider zoekt en vindt hij individuele antwoorden. Hij bestudeert rituelen uit oorspronkelijke gemeenschappen in antropologische literatuur en combineert dat met zijn therapeutische en educatieve groepswerk. In dat zoekproces herontdekt hij de werking van gezamenlijke verwerking van verliezen, beschadigingen en breuken in familie continuïteit. In die rituelen staat ‘luisteren’ naar wijsheid van voorouders en ongeborenen centraal.

Met cliënten, studenten, professionals en collega’s ontwikkelde Dirck in die 35 jaar het concept van het samen creëren van ‘transitionele ruimtes’. In die tijdelijke ruimtes kan ‘Samen Diep Geroerd Raken’ tot heling en heelheid leiden.
 
Zijn recent gepubliceerde artikel ‘Being Moved Together’ waarin hij besluit met hoe je samen transitionele ruimtes kunt co-creëren. En dat is precies wat er in deze podcast gebeurd. Er zijn twee mensen die een relatie met elkaar aangaan en beiden zijn daarin kwetsbaar, verlangend en onderzoekend aanwezig. Deze manier van samenzijn gunt Dirck volgende generaties. 

Dit jaar wordt Dirck 75 jaar en de zoektocht naar zijn onvervulde verlangen uit zijn jeugd is nagenoeg voltooid. Zijn persoonlijke reis bracht hem veel schoonheid, zelfironie en ‘leren alleen te zijn’. Het vertalen, van antwoorden die hij vond, naar zijn familie-, vrienden- en sociale omgevingen is nog steeds gaande. Met een glimlach kijkt hij naar zijn en ons schitterend geploeter om in harmonie te komen met hoe natuur werkt.

Dirck van Bekkum werkte 10 jaar als ontwerper/projectleider in het technisch bedrijfsleven. Pas op 27-jarige leeftijd begon hij aan een studie culturele antropologie in Nijmegen en volgde een intensieve post-doc opleiding in her-ontwikkelen van familie erfgoed en van ‘praktiserende’ antropologie. In 2017 publiceerde hij het boek ‘Jonge mannen als klokkenluiders’ met als onde

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.

Door een training van Verlaat verlies wordt Rosa uitgedaagd om haar verloren vader, die op haar 16e overleed, weer naar het nu te halen. Als fotograaf geïnteresseerd in mensen creëert ze een fotoproject. Ze gaat op zoek naar vaders en hun 16e jarigen en gaat ze fotograferen in een activiteit die ze gezamenlijk delen. Het wordt een portretserie van 15 vaders en 16 jongeren, die tezamen een tentoonstelling worden met zichtbaarheid in het Museum for Humanity in Zaandam. De verjaardag van Rosa haar vader had de startdag moeten worden. De pandemie maakte dat dit uiteindelijk november 2021 werd met een vervolg in 2022. 

Het jong verlies van haar vader en het feit dat ze met haar verdriet nergens heen kan, maakt iets in Rosa los. De behoeftes van de ander zijn vele malen belangrijker en het niet gezien voelen krijgt allerlei ongezonde uitingsvormen. Lang hield ze in haar agenda bij hoelang het geleden was dat haar vader overleed. Haar moeder was zo vol verdriet van haar grote liefde dat ze geen ruimte kon geven aan Rosa haar verlies. Na de uitvaart zat Rosa de eerstvolgende lesdag weer in de schoolbanken. Ze wilde weg van de plek waar ze omringd werd door verdriet. Terug naar de dagelijkse dingen van de dag en weer puber zijn, maar ja, hoe is dat dan zonder een vader? 

Wat Rosa niet had kunnen bevroeden is wat haar fotoproject losmaakt. Het brengt een opening om symboliek te geven aan gemis, geeft stoute schoenen om te doen wat opkomt en het opent de ruimte om in gesprek te gaan over verlies, rouw en de dood. Dat er een blije box is bij geboorte, waarom is er geen uitzwaai box bij sterven. Een toolbox waarin men zo nu en dan iets pakt om samen te reizen, in contact te blijven en het verdriet te delen. Want als er iets is wat Rosa gemist heeft is het een mens, die zo nu en dan eens aandacht gaf aan haar. Luisterende oren en ogen die haar zien en waar ze haar verhaal had mogen doen wat het verlies met haar deed.

De tentoonstelling 16 x ver(t)rouwen is nog te zien in 2022 op de website van Museum for Humanity  wordt bekend gemaakt wanneer.      

Rosa is portretfotograaf
Ze legt graag mensen vast zoals ze zijn. Naast fotografie is ze betrokken bij verschillende projecten om de wereld mooier te maken? Meer over Rosa, lees je op http://www.rosavanederen.nl/

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.

Dit keer een solo gesprek met podcast maker Winny Bos. Ook al is het spannend het is oké om het gezicht te zijn voor iets wat velen overkomt: onterving. De trigger was het artikel uit 2020 dat over mijn verhaal op Wendy Online werd gepubliceerd en in de herhaling ging in 2021. 

Om helder te krijgen waarom mijn moeder deed wat ze deed neem ik je mee op mijn levensreis. Als oudste in het gezin voel ik dat mijn ouders het ouderschap maar lastig vinden. Te begrijpen als je weet uit wat voor een gezin ze zelf komen. Hoe ze hun best doen om het voorbeeld te geven, voor mijn gevoeligheid was geen plek. Er komt een zusje en we leven ons leven. Mid twintig besluit ik om het contact met mijn ouders te verbreken.

Tien jaar later wordt het contact op verzoek van mijn moeder weer aangehaald en reizen we verder. In 2006 overlijdt mijn vader aan een acuut hartinfarct. Het contact houden was al lastig en werd hierna moeizamer. Deze verdwijnt zonder dat bewust met elkaar af te spreken in 2008. Hierna besluit mijn moeder om een testament op te stellen en de onterving te verwezenlijken. Voor mij wordt dat pas bekend na haar overlijden in 2015. Ze heeft er voor gekozen om haar ziek zijn, haar overlijden, haar uitvaart, de rouwkaart en dus ook het testament op een legaat na niet met mij te delen. Onterven noemen we dat. Het waarom hoor je in deze aflevering. 

Winny is levenseindedoula, podcast host en changemaker
Meer over mijn werk https://doulawijzer.nl/ en het artikel van Wendy Online https://bit.ly/WinnyBos-Wendyonline.  

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.

Tiemen krijgt door een persoonlijke ervaring te maken met een hele koude wijze van as verstrooien. Dat zet zijn creatieve brein en liefde voor productontwikkeling aan het denken: 'Kan dat niet anders?'. Met zijn schetsen komt hij tot mallen waarin het profiel van de overledenen is uitgesneden, één met een hart en een ster en één voorzien van de naam, geboorte en sterftedatum van de overledene. Deze leg je op de grond en hierin strooi je de as uit. In samenwerking met een ritueelbegeleider en een crematorium doet hij tests en het blijkt dat het as verstrooien een andere betekenis krijgt.

Door een vraag van een vriend wordt er weer beroep gedaan op Tiemen zijn creativiteit: 'Is er ook iets mogelijk op water?' Hij schetst en gaat op onderzoek om zowel technisch als ook wettelijk helderheid te krijgen. En zo ontstaat na een ontwikkelproces van zo'n 6 maanden het urnbootje. Een letterlijk bootje gemaakt van speciale klei waarmee je de as te water laat. Door deze een duw te geven wordt het urnbootje het water op gestuurd en ontstaat er een uit-vaart. Als je terug gaat in de tijd is dit een wijze van uitvaren die vroeger al door Vikingen werd gerealiseerd. Dit oude ritueel heeft nu een vorm gekregen voor onze tijd.

Van het urnbootje liggen er geen honderden op voorraad. Met liefde een aandacht creëert Tiemen deze bootjes samen met zijn moeder, oud handenarbeid docent. Bezorgd hij deze persoonlijk bij zijn ontvangers. Zo hoort hij waarom mensen het bootje gebruiken en hoe zij het ervaren. Het urnbootje is opgenomen in de collectie van het uitvaartmuseum Tot Zover in NL en het Museum fùr Sepulkralkultur in Duitsland.

Het heeft Tiemen jaren gekost om er achter te komen wat hij feitelijk doet. Hij heeft lesgegeven, bedrijven mogen leiden, bedrijven overgenomen, gesaneerd en doorverkocht. Hij heeft nieuwe bedrijven opgezet en in heel wat besturen van organisaties gezeten. Zijn rol daarin was altijd sturend en vaak leidend in het creëren van wat er morgen nodig is en beter maken van fundamenten. Terugkijkend naar die jaren moet hij vaststellen dat hij een creatief en technisch (productont)wikkelaar is. Hij kijkt naar situaties en verzint op allerlei vlakken oplossingen. Daarbij heeft hij het vermogen om van een idee een concept te maken en dat vervolgens technisch te realiseren en in de markt te zetten. Als linkshandige is hij gezegend met 2 rechter handen. Meer over Tiemen https://www.studiodecampagne.nl/ en https://www.youtube.com/watch?v=ocrXKItAJTg

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.

In gesprek met Anne Marie over hoe de tegelijkertijd van een nieuw leven en een mogelijk verlies van je partner samenkomt. Het brengt het besef dat ze niet haar werkelijke leven leeft. Ze laat haar corporate leven los, stort zich in een challenge en gaat er voor. En dan komt corona die voor verstoring zorgt. Het brengt een oud concept wat al langer de plank lag weer tot leven. Leven is iedere keer weer opnieuw keuzes maken.

Anne Marie is schrijver, theatermaker en levensgenieter.
Ze houdt er een onbevangen levensstijl op na. Anne Marie geniet! Creëert met een 100 dagen challenge een theatershow en schrijft muzikale verrassingen voor iedereen. Van het schrijven en van het samenwerken met creatief talent krijgt ze energie en heeft ze het gevoel dat ze leeft. Meer info op https://www.lofzangers.nl/ en https://annemariedroes.com/

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.

In gesprek met Irene over hulp aan mensen die een heftige gebeurtenis hebben meegemaakt. Met name de vraag hoe jongeren en jong volwassenen ermee omgaan heeft haar interesse. Hoe is het voor hen om het verlies van een vriend, klasgenoot of teamgenoot te ervaren terwijl ze zelf nog in een periode van grote veranderingen zitten. Wat hebben zij nodig? Hoe haal je kracht uit de vriendengroep? Hoe zorg je ervoor dat jongeren niet op een eilandje van verdriet belanden maar dat ze steun vinden bij elkaar. Binnen hun peergroup maken ze samen leuke dingen mee. Daarom is het belangrijk dat ze juist met hen ook de minder leuke dingen kunnen delen. Belangrijk wordt dan de kracht van verbinding, vertrouwen geven en het gesprek aangaan. Luisteren en blijven, het klinkt zo simpel, maar dat gaat vaak niet vanzelf. Niet iedereen kan direct zijn verhaal kwijt en soms speelt er meer dan dat ene voorval. 

Aan de hand van voorbeelden wordt duidelijk hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor het verlies bij impactvolle gebeurtenissen. En om hen te helpen weer een gezonde balans in het leven te vinden.

Irene is trainer en coach.
Na 24 jaar bij de politie, waarin ze veel met impactvolle gebeurtenissen in aanraking kwam, werd duidelijk hoe groot het belang is van aandacht geven en in gesprek gaan. Irene verliet de politie en startte haar eigen onderneming “ Rust na impact”. Ze ontwikkelde de methode “Delen is helen” met het doel om anderen in het sociale domein te trainen hoe ze mensen kunnen bijstaan. Meer over Irene op https://rustnaimpact.nl/

Dank je wel voor het luisteren. Als je deze podcast waardevol of interessant vindt, help je me door een review achter te laten. Dat is mogelijk op Apple Podcast en YouTube in woord en op Spotify met een ster.

Ben je enthousiast over een aflevering, dan waardeer ik het delen op je socials. Super als je me tagt. Op Instagram ben ik @winny.bos en je vindt me ook op LinkedIn.

Alvast dank voor je hulp om deze podcast verder te brengen.