stadsecologie

Hij begint soms al in januari met zingen. De zanglijster. En gaat er lang mee door. Want soms mislukt er een broedsel: door katten, sperwers, een plotseling opdoemende ruit.... Dan moet er weer gezongen en gepaard worden voor de volgende leg. Soms wel drie keer per seizoen. Ja, er zit dus ook tragiek in de zang. Maar we gaan het ook over de teek hebben. Over hoe zij overleven door naar ons bloed te boren. En dat dat soms nare gevolgen heeft voor de donor. Geert heeft als take away wat handige tips om ze verantwoord te verwijderen. Zoals met de tekenlasso en de tekenlepel en de tekenvriezer. Kortom, de luisteraar blijft weinig bespaard deze keer!

Twee onopvallende onderwerpen in de schijnwerpers: De kleermot, een stadsdier dat zich liefst vestigt in de kasten waar we ons schapen- en geitenhaar opbergen. Maar dan in de vorm van truien en shawls. Ook hebben we het over het groen dat onmerkbaar wortelt in de kieren van de stad. Soms getolereerd en uitgroeiend tot volwassen exemplaar, maar meestal verwaarloosd en verdorrend tot compost...

Bart kon op z'n bezoek geen indruk maken door de roofvogel die boven de stad vloog te herkennen. waaraan herken je roofvogels in de lucht? Waarom noemen we een havik een roofvogel en een ooievaar niet? Ze eten allebei levende beesten. En, beste tuiniers, omarm de terrorplanten! Want b.v. zevenblad en Japanse duizendknoop zijn heel lekker om zelf op te eten.

Hoe maak je tuin en balkon ook winterklaar voor de dieren? Nu de bladblazers weer door de tuinen razen, is het goed om eens stil te staan bij het woord 'winterklaar'. Dat staat voor veel tuin- en balkonbezitters gelijk aan harken, snoeien en de boel opruimen. Volgens Bart is dit niet erg diervriendelijk. En Geert legt uit waarom niet.

De steenmarter en de boommarter zie je niet iedere dag voor je fietswiel wegrennen. Maar ze leven wel in de stad. Autobezitters weten er over mee te praten als hun kabels onder de motorkap weer eens doorgebeten zijn....
En de ekster was een tijdje een trouwe gast bij Bart op het balkon. Hij kwam daar zo'n drie keer per dag om een hapje vragen. Vreemd eigenlijk voor deze schuwe vogel waaromheen ook allerlei mythes leven en die als brenger van onheil gezien wordt.

In het voorjaar maakte een vriendin van Bart een pesto van daslook dat zij had geplukt in het park. Je kunt dus allerlei planten maar ook dieren eten die in de stad groeien en leven. Geert weet daar veel over te vertellen want die schreef ooit mee aan een boek 'De eetbare stad'. Samen met Ellen Mookhoek en Anneke Blokker.
Een special dus over eten uit de stad!

"Nee, onze kat pakt geen vogels. Die ligt de hele dag sloom binnen..." Hoe het echt zit met dit magistrale huis-roofdier vertelt Geert in deze aflevering. En waarom broedt de merel het liefst aan de voorkant van je huis? In Vos en Lommer kom je het te weten!

Nog in 1983 zag Bart in ARTIS de enige ooievaar van Amsterdam een beetje beduimeld achter een hekje staan. Maar laat nu juist dit exemplaar ervoor gezorgd hebben dat er weer overal in de stad ooievaars broeden! Luister naar spectaculaire verhalen over de ooievaar. En naar verhalen over de onvermoede kanten van de ringslang. Wanneer en waar kun je ze zien? Geert ontdekte een exemplaar van 15 jaar oud! Maar hoe wist hij hoe oud die was? En hoe broedt dit koudbloedig dier haar eitjes uit?

Waar mensen zijn, zijn ook ratten. Toch is die liefde niet wederzijds.  We bestrijden ze waar het maar kan, maar aan de andere kant leggen we zoveel voedsel voor ze neer, dat ze massaal ons gezelschap kiezen. Hetzelfde bij de stadsduif. Er is bij ons zoveel te eten, dat hij niet weg te krijgen is. Soms is dat voedsel wel te eenzijdig. Wist je dat teveel patat hem zelfs een paar tenen kan kosten?

Ze zijn vaste gast in films waar het wat spannender kan. Het geluid van de bosuil betekent steevast dat we ons in het holst van de nacht bevinden. Maar er is meer te vertellen over deze prachtige vogel. Hij eet bijvoorbeeld ook mollen. De mol is ongevoelig voor de schoonheid van een strak gazonnetje. Dat maakt hem soms minder geliefd. Maar hij houdt de bodem gezond. Wat Bart niet wist was dat dit schattige beestje een moorddadige territoriumdrift  heeft...

Tot zijn spijt heeft Bart nog nooit een vos gezien in de stad. En dat terwijl ze er best vaak gespot worden. Geert legt uit hoe dat komt. En jawel: ze komen inderdaad per spoor! Reigers zie je veel vaker in de stad. Als er voedsel te vinden is. En als je ze zelf op gezette tijden eten geeft, dan zitten ze al op je te wachten Maar wordt niet te vertrouwd met ze. Dat kan gevaarlijk zijn...

Dat was schrikken toen Bart een blok hout voor de haard uit de tuin haalde. Er lag een winterslapende vleermuis op! Hij legde hem voorzichtig terug. Overleeft hij deze verstoring? Geert zag dat het een ruige dwergvleermuis was. En dat blijkt een bijzonder beestje. Een gast die veel meer kabaal maakt is de halsbandparkiet. Het zijn er nu 4000 in Amsterdam en daar blijft het bij. Geert legt uit waarom.