wychowanie

Gdy wyczekujemy dnia, w którym wymarzony szczeniak pojawi się w naszym domu, często poświęcamy sporo czasu na skompletowanie tzw. wyprawki dla szczeniaka. Zamawiamy miseczki, zabawki, legowiska, kennele, szeleczki i obróżki, maty węchowe, podkłady, smycze, szarpaki, piłeczki, gryzaki, a nawet zabawki stymulujący umysł psa. Niekiedy sprawia nam to ogromną radość, ale i pochłania mnóstwo czasu. Latamy do paczkomatu po kolejną przesyłkę i cieszymy się z każdego nowego gadżetu. Nie śmiałabym odbierać Wam radości, jaka wiąże się z pojawieniem się w domu wymarzonego czworonoga. W dzisiejszym odcinku jednak zwracam uwagę na znaczenie tzw. "mentalnego wyprawki", nak jaką musimy się zastanowić. Co mam na myśli?
Rzecz jasna, merytoryczne przygotowanie się na przyjęcie pod swój dach czworonoga.
Opowiem Wam zatem, skąd czerpać wiedzę o psach (zwłaszcza jeśli jest to Was pierwszy pies), jakie książki szczególnie polecam (zwłaszcza jeśli w domu są dzieci), jak zmierzyć się z perspektywą ewentualnych problemów, które wcześniej czy później pojawią się w Waszym życiu z psem itd.
W tym odcinku znajdziecie więc moje pomysły na to, jak zdobyć podstawową wiedzę na temat psa jako gatunku; rasy psa, którą wybraliście; konkretnych przedstawicieli tej rasy i jej specyfiki. Szczególnie ważne, moim zdaniem, jest nawiązanie bezpośrednich kontaktów z osobami, które mają w domu psy tej właśnie rasy - może znajdziesz je nawet w swojej okolicy! Niezależnie od tego, czy jesteś osobą otwartą na nowe znajomości czy też wolisz samotne wędrówki, bardzo polecam udać się na wspólny spacer z takimi osobami, porozmawiać z nimi, poznać ich psy z bliska. Nic tak nie poszerza naszych horyzontów, jak bezpośredni kontakt z ludźmi i ich psami! 
A biorąc pod uwagę perspektywę kilkunastu lat, które spędzimy razem z naszym przyszłym członkiem rodziny, warto się na to solidnie przygotować. 
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.Â

Niby naukę czystości szczeniaka mamy już za sobą i poszło nam całkiem nieźle, a nagle przychodzi moment, gdy pies znów zaczyna brudzić w domu. Kałuże czy gorsze wpadki zdarzają się dość regularnie. Na pewno nie raz zdarzyło Wam się usłyszeć od znajomych, że pies robi to złośliwie, bo... nie lubi "cioci", bo nie dostał kiełbaski od stołu, tylko reprymendę, bo chce zwrócić na siebie uwagę itd.
Powodów, jak zawsze, może być mnóśtwo. I już teraz wiem, że nie o wszystkich w tym odcinku wspomniałam... Postarałam się jednak wymienić sporo rzeczy, które mogły spowodować, że nasz dorosły pies zaczął coraz częściej załatwiać się w domu. Oczywiście, w każdym konkretnym przypadku trzeba wziąć pod uwagę kontekst i krok po kroku przeanalizować, co w ten sposób komunikuje nam pies. Czy jest to problem zdrowotny? Behawioralny? Problemy w relacjach z Opiekunami?
O tym, jak "ugryźć" trudny i brudny temat, porozmawiamy w dzisiejszym odcinku. Serdecznie zapraszam do posłuchania.

Nauka czystości - temat ważny i raczej nie do uniknięcia, kiedy szczeniak pojawia się w naszym domu. Postanowiłam więc poruszyć go ponownie, bo wiem, że kwestia załatwiania się poza domem często staje się "punktem zapalnym" w rodzinie.
Porozmawiamy więc o tym,

• jaka jest najlepsza pora do tego, by zaprosić do naszego domu szczeniaka (jeśli jest to przemyślana decyzja o zakupie psa w hodowli);
• o czym musimy pomyśleć, zanim w ogóle zdecydujemy się na psa - tu mam na myśli rozejrzenie się po okolicy, gdzie właściwie będziemy chodzić z psem na spacery i które miejsce będzie najlepsze na pierwsze krótkie (fizjologiczne) spacery z maluchem;
• jak często załatwia się szczeniak;
• co może wpłynąć na szybszą lub bardziej skomplikowaną naukę czystości;
• czy długość smyczy ma znaczenie?
• dlaczego szczeniaki często nie załatwiają się na spacerze, a robią to z chwilą przekroczenia progu naszego mieszkania;
• jak reagować, gdy widzimy na podłodze kałużę;
• jak długo powinna trwać zabawa ze szczeniakiem, by nie przerodziła się w nadmierne nakręcanie psa?
• jak zaplanować przestrzeń w domu;
• ile spacerów i jak długich powinno się zapewnić szczeniakowi, w zależności od wieku.

Jak widać, tematów jest sporo. A i to jeszcze nie wszystko, więc serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Czy wiesz, jak rozmawiać z dziećmi o alkoholu? Dlaczego nawet piwo bezalkoholowe nie powinno być dostępne dla nieletnich? Gościnią podcastu ABC Alkoholu jest doświadczona psycholog dziecięca Dorota Krzywicka. W najnowszym odcinku dyskutujemy o błędach rodziców w kształtowaniu postaw wobec alkoholu i o tym jak radzić sobie z presją rówieśników. Poruszamy również temat wpływu treści internetowych na młodych ludzi i prawnych aspektów sprzedaży piwa bezalkoholowego nieletnim.

Wyobraźmy sobie taki eksperyment - przygarniamy młodego wilczka z rodziny dzikich wilków i karmimy go karmą dla psów. Czy wyrośnie na psa? Raczej nie. A Trofim Łysenko - pseudonaukowiec z czasów Związku Radzieckiego wierzył, że tak. Że liczą się nie geny, a środowisko. Wychowanie. Niestety, przez kilkadziesiąt lat to właśnie jego ekscentryczne podejście do biologii wiodło prym w ZSRR. Tymczasem prawdziwi naukowcy, w tym wybitny genetyk Dmitrij Bielajew, musieli w ukryciu prowadzić swoje badania.
W tym odcinku opowiem Wam historię niezwykłego, trwającego ponad 60 lat eksperymentu, który dotyczy procesu udomowienia zwierząt. O lisach Bielajewa głośno było od lat 70-ch na całym świecie. To właśnie Dmitrij Bielajew postanowił udomowić dzikie lisy srebrne, dobierając do dalszej hodowli osobniki mniej agresywne. Jak się okazało, selekcja pod względem tej jednej cechy - agresywności - doprowadziło do daleko idących zmian nie tylko w zachowaniu zwierząt, lecz także w ich wyglądzie. W kolejnych pokoleniach lisy Bielajewa zaczęły coraz bardziej przypominać psy. Ich futro zaczęly zdobić białe planki, pyszczki się zkróciły, a czaszki się zaokrągliły. Ogony zaczęły się zawijać w precelki, skróciły się łapy i zęby. Lisy zaczęły szczekać niczym psy i zaczynały bronić swoich ludzi przed intruzami. W ciągu kilkudziesięciu lat wyhodowano całą linię niezwykłych zwierząt, odtwarzając tym samym proces udomowienia, jaki mógł mieć miejsce 14 albo i 40 tysięcy lat temu, kiedy z wilka narodził się pies.
W dzisiejszym odcinku opowiem Wam zaledwie część tej niezwykłej historii. Przy okazji powspominam sobie moje doświadczenie z lisami, w tym historię Milki - łaciatej piękności z Syberii, z farmy Bielajewa.
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.
Książki, z których korzystałam: Lee Dugatkin, Ludmila Trut "How to Tame a Fox (and build d Dog)"; Brian Hare, Vanessa Woods "Przetrwają najżyczliwsi. Jak ewolucja wyjaśnia istotę człowieczeństwa".

Psy uczą się życia w naszych domach. Nie rodzą się z wiedzą, że np. nie ściąga się jedzenia z naszych stołów i talerzy (bo niby dlaczego nie, jak już nie jemy?), nie wskakuje się na kanapy i fotele (hm? a przecież cała rodzina je uwielbia, zasiada każdego dnia i zostawia na meblach swój zapach, miły psiemu serduchu); nie ciągnie się na smyczy (naprawdę? a kto wam każe tak wolno przebierać nóżkami?), nie zjada się śmieci na spacerze (no to już całkiem absurdalny zakaz - przecież kaloria to kaloria, nie ma co wybrzydzać)... Tak więc - co dla nas "niepożądane", dla psów bywa, a najczęściej jest - całkiem naturalne. I będą na pewno próbować wchodzić na kanapy, sięgać po nasze jedzenie, zjadać śmieci na spacerze. Staramy się je tego oduczyć. Tylko jak?
Porad jest od groma. Tyle że niektóre - zamiast pomagać, tylko szkodzą, bo utrwalają w naszych psach te nieszczęsne zachowania "niepożądane". Sprawiają, że powtarzają je w nieskończoność i z coraz to większym entuzjazmem. I naprawdę są zdziwione, gdy puszczają nam nerwy. Dlaczego? Co robimy nie tak? Jak - niechcący - mieszamy w głowach naszym czworonogom?
O tym opowiadam w dzisiejszym odcinku.
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Tym razem porozmawiamy o diabelskich wynalazkach, czyli gadżetach dla psów, które niekoniecznie służą naszym czworonogom. A jest tego na rynku sporo, zwłaszcza w sklepach internetowych. Czego unikać, a co może się przydać? Subiektywna top-lista diabelskich wynalazków - w dzisiejszym odcinku podcastu. Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Twoje dziecko bije albo jest bite przez inne dzieci? Ten odcinek jest dla Ciebie!

Dowiesz się z niego m.in.:

➡️ dlaczego małe dzieci kopią, biją, gryzą,

➡️ jak zapobiegać takim zachowaniom/minimalizować„ryzyko” ich wystąpienia,

➡️ jak działać na gorąco: co można mówić i robić, gdy nasze dziecko bije/kopie/gryzie innego malucha i… co robić w sytuacji odwrotnej - gdy inne dziecko bije nasze,

➡️ jak rozmawiać z dzieckiem o tym, że nie zgadzamy się na bicie,

➡️ jak można reagować na kłótnie/bójki w rodzeństwie,

➡️ kiedy warto udać się po wsparcie do psychologa dziecięcego czy terapeuty zaburzeń SI,

➡️ jakie praktyczne sposoby rozładowywania stresu i napięcia warto wdrożyć w domową codzienność, by rękoczynów było mniej ;)

➡️ jak rozmawiać z rodzicami dziecka, które bije naszego malucha,

➡️ jak reagować i rozmawiać, kiedy nasze dziecko jest bite/gryzione przez inne dzieci w przedszkolu.

Jeśli temat jest Ci bliski, zachęcam Cię bardzo do obejrzenia lajwa i podzielenia się swoimi wrażeniami ze słuchania w komentarzu ❤️

Ps. W ramach autopromocji dodam, że już dziś możesz dołączyć do klubu @kobieca_kooperatywa_rozwojowa, 🔥140 zł taniej🔥 W klubie rozkładamy na części pierwsze rozwój psychiczny dziecka w wieku 0-13 lat, omawiamy trudne zachowania, które mogą pojawić się po drodze, ale też sposoby radzenia sobie z nimi!

W klubie czekają na Ciebie webinary m.in. na najważniejsze tematy związane z macierzyństwem i rozwojem oraz wychowaniem dzieci 🧒🏼

Znajdziesz tu rozmowy m.in. z @mamologia @kiedy.do.logopedy @gosia.stanczyk @mamapsychiatradzieciecy @pantabletka @psychomama_julia @przedszkojak czy @dietetyk_golonka 🚀 a niebawem także webinar z @wdz.dla.zaawansowanych o rozwoju sek$_alnym dzieci 👌🏻

Oraz wspierającą, empatyczną społeczność kobiet, które były lub są w tym miejscu, co Ty ❤️

Wskakuj tutaj po więcej informacji: www.kobiecakooperatywarozwojowa.pl

Ściskam,
Zuza

* autopromocja *

Jak nie zwariować, gdy maluch wkracza w „bunt” dwulatka (lub dziecka w innym wieku), obfitujący w problematyczne dla nas, rodziców, zachowania dziecka?

Jak zachować spokój podczas kolejnej afery z powodu podania kubeczka w złym kolorze?

Jak zadbać o własną równowagę, by nie „zarażać” dziecka dodatkowo swoim niepokojem i frustracją?

Co zrobić, by w obliczu trudnych, dziecięcych emocji, nie wybuchać własną złością?

Na te i kilka innych, ważnych pytań, znajdziesz odpowiedź w dzisiejszym lajwie :)

🔥 A jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat tego, skąd mogą brać się różne zachowania dzieci i jak sobie z tymi zachowaniami radzić, adekwatnie do wieku dziecka, to już dziś zapraszam Cię do klubu @kobieca_kooperatywa_rozwojowa którym znajdziesz caaaaały moduł tematyczny dotyczący dzieci i tego:

👉🏻jak przebiega rozwój psychiczny dzieci w wieku 0-6 oraz 7-13 lat, jakich zachowań, typowych dla danego etapu rozwoju możemy się spodziewać i jak sobie wtedy radzić,
👉🏻Jak stawiać dziecku zdrowe granice i uczyć go asertywności,
👉🏻Jak wspierać pewność siebie dziecka,
👉🏻Jak reagować na wybuchy dziecięcej złości,
👉🏻Jak nauczyć dziecko dzielenia się,
👉🏻Jak reagować, gdy dziecko bije, szczypie, kopie,
👉🏻Jak reagować, gdy w rodzeństwie pojawiają się konflikty,
👉🏻Co robić, kiedy dziecko przeklina,
👉🏻Jak zachęcić dzieci do wykonywania domowych obowiązków,
👉🏻Jak ułatwić sobie wyjście z domu z dzieckiem,
👉🏻Jak wspierać malucha w procesie adaptacji do przedszkola,
👉🏻Jak wspierać rozwój mowy u dziecka,
👉🏻Jak wspierać dziecko, które ma ADHD i/lub ZSA,
👉🏻Jak rozwijać kompetencje przyszłości u dzieci,
👉🏻Jak naturalnie wspierać odporność dziecka,
👉🏻Jak budować zdrowe relacje dzieci ze słodyczami…

A to tylko część pytań, na które odpowiedzi znajdziesz w webinarach z klubowymi ekspertami i ekspertkami! Wsórd nich znajdziesz m.in. @mamologia, @kiedydologopedy, @przedszkojak, @dietetyk_golonka, @gosia.stanczyk, @mama_psychiatra_dzieciecy czy @pantabletka

⏰Dołącz do nas 140 zł taniej (promocja do 19.10, chyba że wolne miejsca skończą się szybciej), by skorzystać z wiedzy ekspertów i wsparcia kobiecej społeczności 🥰

Wskakuj tutaj po więcej informacji: www.kobiecakooperatywarozwojowa.pl

Ściskam,
Zuza :*

* autorpomocja *

Tym razem zapraszam Was, Drodzy Słuchacze, do podcastu z bajką w tle... Co mają kołacze i obwarzanki do pracy z psami? Tym razem nie będę zdradzać tajemnicy, tylko zapraszam serdecznie do posłuchania.

W dzisiejszym odcinku porozmawiamy o tzw. zachowaniach alternatywnych, które możemy wprowadzić w życie nasze i psa, zastępując nimi niekoniecznie pożądane przez nas zachowania czworonogów.
Opowiem o czterech podstawowych zasadach, jeśli chodzi o zachowania alternatywne.

1. Pies w obliczu konkretnych bodźców, na które zachowuje się w określony sposób, często związany z dużym pobudzeniem, nie może "nic nie robić". Dlatego lepiej jest zastąpić jedno zachowanie innym, niż po prostu mówić psu "Nie!", "Nie wolno", nie dając przy tym żadnych wskazówek, jak inaczej mógłby się zachować. PS. Pamiętajmy, że często zachowania niepożądane tworzymy sami lub niechcący je utrwalamy.
2. Zachowanie alternatywne musi być dostosowane do sytuacji.
3. Pies musi polubić zaproponowane mu nowe zachowanie.
4. Z czasem nie będzie potrzebował żadnych wskazówek z naszej strony, by wybrać zachowanie alternatywne - sam kontekst będzie podpowiedzią.

Opowiem Wam oczywiście o tym, jak to funkcjonuje w naszym domu. Jak Brysia nauczyła się "wołać Moleńkę", jak dziewczęta odnalazły "bezpieczne miejsce" przy nodze, jak radzimy sobie z widokiem dzikich zwierząt itd. Poruszymy też problem psiaków, uciekających po domu z naszą skarpetką i tych, co nie dają się zapiąć na smycz. Zastanowimy się nad tym, skąd biorą się takie zachowania i jak możemy zamienić je na znacznie przyjemniejsze - zarówno dla nas, jak i dla naszych psów.
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Dobrze pamiętam ten moment paniki, kiedy wróciłam ze szpitala z naszym pierwszym dzieckiem. Położyłam śpiące zawiniątko w łóżeczku z wielkim drżeniem i znakiem zapytania: i co dalej? A jak się obudzi i będzie płakał, a ja nie będę potrafiła go uspokoić? Skąd mam wiedzieć, kiedy jest już najedzony?

Tym razem porozmawiamy o problemie, z którym boryka się wielu Opiekunów psów: pies na widok nadchodzącego z naprzeciwka czworonoga wpada w amok - ciągnie jak szalony, szczeka, rzuca się do psa, nie reaguje na żadne komendy czy komunikaty. To niestety częsty widok, zwłaszcza na wąskich przyosiedlowych chodnikach. Niekiedy z tego powodu spacery zamieniają się w koszmar.
W tym odcinku, niestety, nie znajdziecie prostej odpowiedzi na pytanie - jak "oduczyć" psa tego zachowania, ponieważ problem jest "nieco" bardziej złożony.
Porozmawiamy więc o tym:

• jakie "niepożądane" reakcje mogą prezentować psy w sytuacji spotkania z drugim czworonogiem na chodniku;
• czy to, co wygląda na agresję, zawsze (w ogóle?) jest agresją?
• gdzie szukać przyczyny takich reakcji?
• czy wszystkie szczeniaki z tego samego miotu będą zachowywać się podobnie?
• dlaczego wizyty na psich wybiegach nie służą psom?
• czy całe zło pochodzi od smyczy?
• jak zbudować relacje z Opiekunami psów z sąsiedztwa i nawzajem sobie pomóc?
• jak wybrać osiedle do zamieszkania "pod kątem psa"

i wreszcie - jak pogodzić się z tym, że nie każdy pies, nie wszędzie, nie zawsze, nie w każdych okolicznościach i nie z każdym psem może minąć się spokojnie. Co nie oznacza - nie starać się pomóc sobie i psu radzić sobie w trudnych sytuacjach.
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Tym razem omówimy "pięć NIE", które warto przywołać, zanim zaprosimy psa do naszego domu.
To są wyłącznie moje osobiste przemyślenia - nie każdy musi się z nimi zgodzić.
Ale jeśli ktoś właśnie zastanawia się nad poszerzeniem swojej rodziny o psa, zachęcam do wzięcia pod uwagę 5 porad:

1. Nie daj się "wmanewrować" w psa;
2. Nie szukaj "okazji";
3. Nie wierz reklamom;
4. Nie zakładaj, że się zmienisz;
5. Nie porównuj.

A więcej o każdym z punktów - w dzisiejszym odcinku.
Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Tym razem porozmawiamy o dzieciach, psach, sportowcach, hazardzistach, żołnierzach, niespokojnych czasach i naszych sposobach radzenia sobie z otaczającym nas chaosem.
Rzecz w tym, że nasze mózgi, tak samo jak mózgi naszych psów, są urzązeniami do przewidywania. Doszukujemy się w świecie powtarzalności, wzorów, zależności i schematów. Gdy wszystko wokół "się sypie", próbujemy odnaleźć lub stworzyć schemat tam, gdzie w istocie go nie ma. Dlatego właśnie widzimy twarze w kształcie chmur czy na miejskich murach; sądzimy, że ten pierścionek przynosi nam szczęście, wierzymy w przesądy i teorie spiskowe. Próbujemy znaleźć porządek w chaosie.
Dlatego właśnie rytuały są nieodzowną częścią ludzkiej natury. Od dziecka je tworzymy i chętnie je celebrujemy.
W dużym stopniu dotyczy to również zwierząt, w tym oczywiście - naszych psów.
Opowiem Wam zatem, dlaczego warto pielęgnować "rytualne posiłki" i spacery, by stworzyć dla naszych czworonogów przewiduwalny, uporządkowany rytm dnia. Dlaczego ludzkie "zachowania obsesyjne" i psie kompulsje niekiedy mogą mieć wspólne źródło, choć - oczywiście - kwestia tych zaburzeń jest znacznie bardziej złożona.
Na koniec podzielę się z Wami moim doświadczeniem, związanym z "tworzeniem więzi na pomocą mięśni" :) Jeśli jesteście ciekawi, zapraszam Was serdecznie do posłuchania.

Tym razem porozmawiamy o rytuałach - czymś, co porządkuje nasz świat, nadaje mu przewidywalności, buduje więzi społeczne i spełnia funkcje komunikacyjne. Zdawałoby się, że dotyczy to wyłącznie nas, ludzie. Okazuje się jednak, że nie tylko. Zwierzęta również pielęgnują własne rytuały i możemy to wykorzystać w naszym życiu z czworonogami.
W tym odcinku opowiem Wam więc o tym:

• co ma wspólnego rytuał godowy flamingów oraz rytualne tańce młodych ludzi w północnej Tanzanii;
• jak sprytni młodzieńcy much z rodziny zwójkowatych (w podcaście mówię "wujkowatych" :) Tak to jest, jak się człowiek na muchach nie zna, a wiedzę czerpie z audiobooka) :) uwodzą swoje wybranki, dając im w prezencie "zupełnie nic", ale w ładnym opakowaniu;
• jak słonie oraz ptaki celebrują śmierć;
• jak nasze domowe "psie rytuały" mogą pomóc w budowaniu relacji z czworonogiem;
• dlaczego tworzenie i celebrowanie takich rytuałów sprzyja rozwiązywaniu problemów behawioralnych i wielu innych arcyciekawych historiach.

Z Sylwią Anderson-Hanney, pedagogiem, terapeutką, trenerem emocji, prekursorką Pozytywnej Dyscypliny (PD) i pierwszym trenerem PD w Polsce, rozmawiamy o wybuchowych i spokojnych nastolatkach. Z którymi jest trudniej? Rozpracowujemy też dziecięce bunty, odpowiadając m.in. na pytanie czy bunt dwulatka to mit. Pokazujemy od czego zacząć pracę z dziecięcymi emocjami, jak podchodzić do efektywnego czasu z dziećmi, by nie marnować go przez nasze napięcia i co zrobić, by się nie zażynać jako rodzic i nie mieć z tego powodu zbyt dużych oczekiwań wobec dzieci. Zaprasza Sylwia Jabs.

W tym odcinku porozmawiamy o tym, czym jest spacerowa komunikacja i dlaczego warto ją wprowadzić. Opowiem Wam, jak to wygląda u nas - czym są nasze, wypracowane "mimochodem", komendy sytuacyjne i jak pomagają nam na spacerach. Mając na drugim końcu linki psa, możemy używać rozmaitych komunikatów - werbalnych, gestów, mowy ciała, umiejętnego operowania linką - by sygnalizować psu swoje zamiary. W ten sposób "rozmawiamy" z psem na spacerze, by unikać szarpania, gwałtownego zatrzymania psa; zmiany kierunku bez uprzedzenia itd. Bo to wszystko nie sprzyja budowaniu miłej atmosfery spacerowej, prawda? Kto z nas chciałby być prowadzonym za rękę przez większą, silniejszą osobę i co chwilę być szarpanym, zawracanym czy szturchanym? W życiu byśmy drugi raz z taką osobą nigdzie nie poszli! Ale psy kochają spacery i godzą się na wszystko, by tylko ruszyć w świat. To ich podstawowa potrzeba i największa radość. Przyzwyczajają się więc, że tak to musi wyglądać. Że podczas spaceru muszą doświadczać z naszej strony wielu przykrych, stresujących sytuacji. Więc - ciągnąjak szalone, rzucają się na wszystkie strony, nie zwracają na nas uwagi. A tak wcale nei musi być! Dlaczego też postanowiłam nagrać odcinek o rzeczach - niby oczywistych, a jednak nie zawsze i nie dla wszystkich. Będzie więc:

• o komendach sytuacyjnych;
• o tym, jak pomóc psu zrozumieć, o co nam chodzi - za pomocą naszej mowy/postawy ciała, gestu, intonacji, pracy linką;
• o podstawowych komendach spacerowych typi Do mnie czy Równaj, które przydają się w różnych okolicznościach - i o tym, dlaczego często nie działają;
• o tym, jak ważna dla psa jest informacja zwrotna, czyli nasza pochwała;
• o tym, jak radzić sobie w sytuacjach trudnych, ale przewidywalnych oraz w tych niespodziewanych;
• o tym, dlaczego wstydzimy się chwalenia psa i nagradzania go smaczkami czy zabawą;
• a także o tym, że warto też komunikować się z ludźmi - innymi Opiekunami psów, by ułatwić sobie i innym spacery po wspólnym terenie.

Serdecznie Was zapraszam do posłuchania.

Dziś będą wspominki: jak to się za dzieciaka drżało przed wywiadówką (albo i nie), jak oceny miały znaczenie i dlaczego wagary są zawsze dobrym pomysłem :)
Będzie też o Jennifer, która starała się bardzo sprostać wymaganiom rodziców, a kiedy się nie udało, wybrała kłamstwa, które przygniotły jej rzeczywistość.
PS: dziś wzięło mnie też na (względnie) kreatywną grafikę do odcinka, a co!

Kacper „Kacu” Gudzikowski to z wykształcenia pedagog, po szkole edukacji kreatywno-medialnej. Studiował wiedzę o Biblii oraz resocjalizację z socjoterapią. Po co? By odpowiadać na potrzeby, przed którymi stawia go Bóg.