Κοινωνία Ώρα Press - 4/10/2023: Με το σταγονόμετρο το αίμα για τους πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία

Τον ασκό του Αιόλου άνοιξαν οι μαζικές καταγγελίες Ελλήνων του εξωτερικού για διαφημιστικό πολιτικό e-mail που τους απέστειλε η ευρωβουλεύτρια της Νέας Δημοκρατίας, Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου για τις ευρωεκλογές. Οι απόδημοι κάνουν λόγο για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, αφού παραμένει μυστήριο το πώς κατέληξαν οι διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των αποδήμων στα χέρια της, με τους παραλήπτες να εκτιμούν ότι τα στοιχεία της δόθηκαν από το ΥΠΕΣ και την ίδια να απαντά ότι… «τα μάζεψε μόνη της την τελευταία πενταετία». H μαρτυρία του Μανώλη Μαυραντωνάκη: Το υπουργείο Εσωτερικών πήρε αποστάσεις από την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου. «Το Υπουργείο Εσωτερικών δεν παρέχει διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) εκλογέων σε υποψήφιους ή κόμματα, όπως προβλέπει η κείμενη νομοθεσία» ανέφερε χαρακτηριστικά. Παράλληλα, έγινε εισαγγελική παρέμβαση για την την υπόθεση και διερευνώνται τα αδικήματα της παραβίασης της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα και παραβίασης υπηρεσιακού απορρήτου. «Το newsletter της Ασημακοπούλου ήρθε στο στο mail που έχω αποκλειστικά για το YΠΕΣ» O Μανώλης Μαυραντωνάκης, είναι ο πρώτος που περιέγραψε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πως κάποιοι από τους απόδημους όταν έκαναν εγγραφή στους ειδικούς καταλόγους του υπουργείου Εσωτερικών προκειμένου να συμμετάσχουν στις εκλογές, επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν ένα email το οποίο έφτιαξαν αποκλειστικά γι΄αυτό τον σκοπό. Έτσι, όταν έλαβαν διαφημιστικό email από την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ήξεραν ακριβώς από που διέρρευσαν τα προσωπικά τους δεδομένα. Στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Press εξηγεί αναλυτικά: «Τα τελευταία 14 χρόνια είμαι κάτοικος εξωτερικού. Ζω στο Λονδίνο. Στις προηγούμενες εκλογές γράφτηκα στις λίστες, κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα να εκλέγω στη χώρα που γεννήθηκα και έχω ακόμα το παιδί μου, μέλη της οικογένειάς μου. Εμένα μου ήρθε ένα email από την Ευρωβουλεύτρια, ήταν γελοίο γιατί ούτε την ξέρω ούτε είχα ποτέ επαφή μαζί της. Και από το ΥΠΕΣ δε μου ήρθε ποτέ email, δεν έλαβα τίποτα. Μόνο από την Ευρωβουλεύτρια ήρθε». Όπως λέει, το GDPR δεν είναι μία… μόδα. Έχουν αγωνιστεί άνθρωποι εδώ και χρόνια για να προστατεύονται τα προσωπικά μας δεδομένα. «Και πρέπει να ξέρουμε από πού έγινε αυτή η διαρροή». «Ποτέ δεν είχαμε βρεθεί. Ακόμα όμως και κάρτα μου να είχε που έγραφε πάνω το email μου, δεν της έχω δώσει την άδεια να επικοινωνεί μαζί μου. Ακόμα κι αν κάποιος έβαλε τα email στο σάιτ της Ασημακοπούλου, θα έπρεπε το σύστημα που χρησιμοποιεί να κάνει αυτόματα emails ενημερωτικά ότι προστεθήκαμε στη λίστα και να ρωτήσει αν είμαστε πράγματι εμείς. Πλέον εκατοντάδες άνθρωποι λένε ότι χρησιμοποιούν ένα email για τις επαφές με το ελληνικό δημόσιο. Και κάποια στιγμή αυτό βρίσκεται στα χέρια Ευρωβουλεύτριας! Πρέπει να αποδείξει από πού βρήκε αυτά τα στοιχεία» λέει ο κ. Μαυραντωνάκης, σημειώνοντας πως «η κα. Ασημακοπούλου έχει παραβιάσει ό,τι άρθρο υπάρχει στο GTPR και το αστείο είναι ότι διαφήμιζε πως ήταν από αυτές που πρωτοστάτησε στην προστασία των προσωπικών δεδομένων». Όπως εξηγεί, στη συνέχεια, «υπάρχει νόμιμη διαδικασία κατά την οποία ένας δημόσιος φορέας μπορεί να δώσει προσωπικά δεδομένα σ’ ένα κόμμα, αλλά πρέπει να γίνεται δημόσια και πριν τα παραχωρήσει να ζητήσει από εμένα συναίνεση για το αν θα τα παραχωρήσω. Το ΥΠΕΣ έπρεπε σε κάθε περίπτωση να μας στείλει μέιλ αν είναι να δώσει σε βουλευτή τα στοιχεία μας κι αν είναι να το επιβεβαιώσουμε». Ο ίδιος λέει πως δεν προτίθεται να καταφύγει στην ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. «Θέλω μια επίσημη απάντηση για το πώς το κοινοβούλιο θα αντιμετωπίσει ένα μέλος του που παρανόμησε. Είναι πολιτικό το θέμα. Παρανομεί ένας βουλευτής επειδή έτσι γουστάρει και δεν ελέγχεται από πουθενά. Μία ευρωβουλεύτρια έχει πρόσβαση σε προσωπικά μου δεδομένα και δεν ξέρω καν και ποια. Αν έχει δηλαδή και διεύθυνση». Να σημειωθεί πως στοιχεία όπως όνομα, διεύθυνση έχουν σχέση και με την επιστολική ψήφο. Το να τα έχει ένας ευρωβουλευτής δε διασφαλίζει την ασφάλεια και την ανωνυμία που πρέπει να έχει η εκλογική διαδικασία.

γράφουν οι Γεωργία Κριεμπάρδη & Νεκταρία Ψαράκη  «Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε η φωνή», «Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές», «Στείλε όταν φτάσεις, δεν έφτασε ποτέ, εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ», «Στέρεψαν τα δάκρυα κι έγιναν οργή, η νέα γενιά δε σας συγχωρεί», «Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, ποτέ δε θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα». Με αυτά τα συνθήματα σείστηκε το κέντρο της Αθήνας σήμερα, έναν χρόνο από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, σε μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις/πορείες των τελευταίων μηνών, με πάνω από 40.000 διαδηλωτές να ζητούν Δικαιοσύνη για το έγκλημα. Δεν ήταν «η κακιά στιγμή», ούτε «ανθρώπινο λάθος». Ήταν έγκλημα. Και απαιτείται Δικαιοσύνη. Για να αναπαυθούν οι χαμένες ψυχές. Κι έχουν ονόματα.   Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.   Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη ThePressProject (@thepressproject) Η Ελεονώρα Γεωργίου είναι δικηγόρος θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών. Πριν λίγες εβδομάδες παρευρέθηκε και μίλησε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ειδική εκδήλωση/ενημέρωση, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Αρβανίτη. Kαλεσμένη στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Press μιλά για πράξεις και παραλείψεις των αρμόδιων προσώπων στο σιδηροδρομικό δυστύχημα και μεταφέρει τις τελευταίες δικαστικές εξελίξεις. Τις προηγούμενες μέρες ακούσαμε δια στόματος του Υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Φλωρίδη ,ότι η δίκη των Τεμπών πρόκειται να ξεκινήσει προς τον προσεχή Ιούνιο. «Καταρχάς είναι αδιανόητο ο Υπουργός Δικαιοσύνης να προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις που έχουν να κάνουν με την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας γιατί θεσμικά δεν του επιτρέπεται. Εμείς, σήμερα ευθέως συνομιλήσαμε με τον Εφέτη Ανακριτή και του είπαμε από πού και ως πού έχει αυτή την πληροφορία ο Υπουργός Δικαιοσύνης και την δημοσιοποιεί στα Μέσα; Συμφώνησε καταρχάς το ότι δεν επιτρέπεται θεσμικά στον Υπουργό Δικαιοσύνης να κάνει τέτοιες δηλώσεις και ότι με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών παρατείνεται το χρονικό σημείο της εκκίνησης της δίκης για τον Σεπτέμβριο. Και εγώ του απάντησα ότι μήπως δεν πρέπει να θέτουμε κανένα χρονικό σημείο έναρξης της διαδικασίας, γιατί αυτό που προέχει είναι η αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας; Αυτό δεν είναι το έργο της ανάκρισης; Και συμφωνήσαμε πάντως στο ότι σίγουρα δεν μιλάμε για Ιούνιο, από Σεπτέμβριο και μετά θα είναι η έναρξη και πάντως έχουν καταλάβει ότι δεν πρέπει να μιλάνε για έναρξη όσο διαρκεί η κύρια ανάκριση» θα σχολιάσει αρχικά. Αναφορικά με τα λάθη, τις… παραλείψεις και τη συγκάλυψη η κα. Γεωργίου σημειώνει: «Μέχρι στιγμής, ενώ έχουν συμπληρωθεί 12 μήνες, δεν έχουν καταθέσει ουσιώδεις μάρτυρες. Αυτόπτες μάρτυρες δεν έχουν καταθέσει. Το διανοείστε αυτό το πράγμα; Για μένα ας πούμε δεν νοείται. Δεν έχουν κληθεί. Και σήμερα κατέθετε αυτόπτης μάρτυρας, ο οποίος μας είπε ότι άκουγες φωνές μέσα στο βαγόνι. Ζωντανών ανθρώπων, οι οποίοι δε διασώθηκαν εν τέλει. Σήμερα κατέθεσε. Σήμερα, 28 Φεβρουαρίου 2024. Έναν χρόνο μετά…. Απ’ όσο ξέρουμε για παράδειγμα ο Άγγελος Τσιαμούρας, που είναι ο 19χρονος που βοήθησε να διασωθούνε αρκετά πρόσωπα δεν έχει καταθέσει. Είναι αυτόπτης μάρτυρας. Ήταν επιβαίνων και αυτόπτης. Δεν πρέπει να καταθέσει; Πρέπει! Δεν έχουν καταθέσει αυτόπτες μάρτυρες, δεν έχουμε το βιντεοληπτικό υλικό της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Είναι πάρα πολύ κρίσιμο στοιχείο. Από το σημείο εκκίνησης της εμπορικής αμαξοστοιχίας μέχρι το σημείο του δυστυχήματος δεν υπάρχει το βιντεοληπτικό υλικό. Δεν αποτελεί κομμάτι της δικογραφίας. Σήμερα στην κουβέντα που είχαμε με τον Εφέτη Ανακριτή μας γνωστοποιήθηκε ότι θα γίνουν διαδικασίες για να αναληφθεί το υλικό και θα απευθυνθούν και στο εξωτερικό. Όταν τελείται ένα αδίκημα, όπου υπάρχει βιντεοληπτικό υλικό, κατάσχεται. Αυτό δεν έγινε στην προκειμένη περίπτωση. Έπρεπε από την πρώτη μέρα να έχει κατασχεθεί και να αποτελεί μέρος της δικογραφίας. Επίσης, το μεγαλύτερο έγκλημα μετά το δυστύχημα των Τεμπών είναι το μπάζωμα. Το μπάζωμα τι είναι; Είναι μία αλλοίωση του εγκληματικού χώρου. Αυτό είναι αδιανόητο. Θα έπρεπε να ξέρουμε τι έχει βρεθεί και σε ποιο σημείο ακριβώς και να αριθμηθούνε όλα…όπως βλέπουμε στις ταινίες. Αυτό δεν έγινε. Γιατί κακήν κακώς απέσυραν τα κουφάρια των βαγονιών, τα άφησαν σε αφύλακτο μέρος, γιατί αναζητούνται τρία βαγόνια και η μηχανή της εμπορικής και δεν γνωρίζουν οι γονείς που βρίσκονταν τα παιδιά τους. Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να τα διαπιστώσουμε όλα αυτά, πάντως δεν επετράπη σε κάποιον εμπειρογνώμονα αυτή η τοποθέτηση η επαγγελματική. Γιατί τα απέσυραν. Ε, αυτό κάτι δείχνει». Όσο για τις διώξεις, θα επισημάνει:  «Υπάρχει μία σειρά από παραλείψεις που έχουνε γίνει από συγκεκριμένα πρόσωπα και θα πρέπει να εξεταστεί αν τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν ευθύνες. Δεν μιλάμε μόνο για τον Υπουργό, τον τότε Υπουργό, αφορά και σε άλλες βαθμίδες, κατώτερες. Αλλά ακόμη δεν έχουμε τέτοιες διώξεις…. και πολιτικών προσώπων. Και σε νευραλγικές θέσεις προσώπων.  Η ανακριτική αρχή τώρα θα ασχοληθεί με τους ιθύνοντες για παράδειγμα της Ρυθμιστικής Αρχής. Δεν έχουμε ακόμα κάποια σχετική γνώση ως προς την αναζήτηση ευθυνών αυτών των προσώπων». «Στον σιδηρόδρομο όλα αυτά τα χρόνια τουλάχιστον από το 2014 και μετά δεν έχουν ενσωματωθεί οι ευρωπαϊκές οδηγίες στην εσωτερική έννομη τάξη. Η κυβέρνηση αντιτάσσει ότι έχει συμμορφωθεί με τις οδηγίες επειδή έχει δημοσιευθεί ο κανονισμός της κυκλοφορίας των οχημάτων. Και θέλουν να περάσουν στη συνείδησή μας ότι ο κανονισμός κυκλοφορίας είναι η υποχρέωσή τους προς συμμόρφωση στις οδηγίες. Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Ο κανονισμός κυκλοφορίας είναι σαν το καταστατικό ενός σωματείου- για να το πω έτσι σχηματικά, το πώς λειτουργούμε εσωτερικά μεταξύ μας. Αυτό είναι ο κανονισμός κυκλοφορίας των οχημάτων. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι η συμμόρφωση…δεν αρκεί! Και στην προκειμένη περίπτωση όπως αποδεικνύεται όλο αυτό το διάστημα ο σιδηρόδρομος στην Ελλάδα δεν είχε φωτοσήμανση, δεν είχε το υποχρεωτικά προβλεπόμενο σύστημα της πέδησης, το φρενάρισμα και δεν λειτουργούσε το σύστημα της τηλεδιοίκησης στο σταθμό της Λάρισας. Δηλαδή είναι το σύστημα όπου οι σταθμάρχες θα έβλεπαν τα δύο αντιθέτως κινούμενα οχήματα. Αυτά. Αυτά τα τρία. Αυτές οι τρεις βασικές ελλείψεις που ήταν εγκληματικές» υπογραμμίζει. «Επίσης», συνεχίζει, «η φωτοσήμανση αν υπήρχε μόνο, αρκούσε. Ακριβώς. Γιατί θα βλέπανε. Ο ένας θα είχε κόκκινο. Δεν έβλεπε κανένα από τα δύο τρένα εάν είχε κόκκινο ή πράσινο για να περάσει. Δεν υπήρχε το σύστημα της πέδησης, της αυτόματης πέδησης. Και η τρίτη ασφαλιστική δικλείδα είναι ο πίνακας της τηλεδιοίκησης. Τι είναι αυτός ο πίνακας; Σαν να είναι παιχνίδι. Έχει δύο γραμμές. Και βλέπουνε με τα λαμπάκια πού κινείται τι; Και με ποια κατεύθυνση. Αυτό που άκουγα να λένε πάρα πολύ σωστά, παραγγέλνεις ένα δέμα και ξέρεις ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται. Και δεν μπορούμε να ξέρουμε οι αμαξοστοιχίες πού κουβαλάνε ανθρώπινες ζωές πάνω; Σοβαρά τώρα; Επί χρόνια και τα γνωρίζανε. Τα γνώριζαν όλοι. Και η RAS τα γνώριζε και το Υπουργείο Μεταφορών τα γνώριζε. Κυκλοφόρησαν έγγραφα. Από τον κύριο Τσαλίδη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε. Όλα είναι γνωστά σε όλους. Νομίζω το ανθρώπινο λάθος είναι το λιγότερο, μπροστά σε όλα τα λάθη που έχουν λάβει χώρα δια της παραλείψεως από τους αρμόδιους. Τώρα αν τυχόν ευθύνεται πράγματι και ο σταθμάρχης με τις ενέργειες που έκανε ή με ότι δεν έκανε, αυτό θα αποδειχθεί και στη δικαιοσύνη. Αλλά μην χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή ο σταθμάρχης ως το εξιλαστήριο θύμα». Η Εξεταστική Επιτροπή έκλεισε άρον άρον ενώ όλα τα βασικά πορίσματα δεν ελήφθησαν υπόψιν. Από την αντιπολίτευση απαίτησαν να λάβουν γνώση της δικογραφίας οι βουλευτές «και έχουμε ενημέρωση ότι ήδη από τις 22 ή 23 Φεβρουαρίου η δικογραφία έχει διαβιβαστεί από τον Εφέτη Ανακριτή προς την Βουλή. Από σήμερα τυπικά έχουν την δικογραφία. Έφτασε», μας ενημερώνει η κα. Γεωργίου. Φάκελος ”Κώστας Αχ. Καραμανλής” «Ήδη στο Σύνταγμα προβλέπεται ότι η βουλευτική ασυλία δεν ισχύει για την περίπτωση των αυτόφωρων κακουργημάτων. Θεωρώ ότι το πρώτο τραγικό λάθος σε σχέση με τον τότε Υπουργό, κ. Καραμανλή, και τη μη δίωξή του ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου και έληξε την επόμενη μέρα, 1 Μαρτίου. Μέχρι 1 Μαρτίου, μέχρι να περάσει ολόκληρη η 1η Μαρτίου για μένα επρόκειτο για κακούργημα το οποίο επέτρεπε τη δίωξή του χωρίς να προστατεύεται από την βουλευτική ασυλία και αυτό δεν έγινε.  Τα όρια του αυτοφώρου είναι αυτά. Το αυτόφωρο, όταν λέμε αυτόφωρο στη δικονομία ένα αδίκημα είναι αυτόφωρο όταν τελείται και η σύλληψη επιτρέπεται μέχρι και ολόκληρη την επόμενη ημέρα. Εφόσον το δυστύχημα έγινα 28 Φεβρουαρίου έντεκα και το βράδυ, καίγεται όλη η 28η και πάμε σε όλη την επόμενη μέρα. Όσο για τα αδικήματα, μιλάμε για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών. Είναι το 291 του Ποινικού Κώδικα.  Όλα τα αδικήματα μπορούνε να βαρύνουν οποιοδήποτε δράστη. Το συγκεκριμένο κακούργημα αναφέρει “…όποιος διαταράσσει την ασφάλεια των συγκοινωνιών – μέσα είναι και τα τρένα – με συγκεκριμένους τρόπους”. Προβλέπει τρόπους. Κατά το Ποινικό Δίκαιο ευθύνεται κάποιος όχι μόνο όταν ενεργεί. Και πότε εγώ ενεργώ; Άμα εγώ σε χτυπήσω τελώ σωματική βλάβη σε βάρος σου. Αυτό είναι ενέργεια. Κατά το Ποινικό Δίκαιο ευθύνεται κάποιος και όταν παραλείπει να προβεί σε ενέργεια που οφείλει να πράξει σύμφωνα με νόμο ή με σύμβαση.  Και στην προκειμένη περίπτωση εμείς κάνουμε λόγο για το αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών ως τελούμενο από τον Υπουργό. Παρέλειψε καταρχάς να θεσπίσει συγκεκριμένη νομοθεσία που έχει να κάνει με την ασφάλεια των συγκοινωνιών, συμμορφούμενη στην ευρωπαϊκή οδηγία και δεν υλοποιήθηκε η νομοθεσία που δεν είχε θεσπιστεί.  Δεν είχαμε ασφάλεια. Ο σιδηρόδρομος και σήμερα δεν είναι ασφαλής. Εμένα η άποψή μου είναι ότι πρέπει να σφραγιστεί, γιατί κάθε φορά που τίθεται στην κυκλοφορία μία αμαξοστοιχία τελεί το αδίκημα της διατάραξης των συγκοινωνιών. Όχι μόνο από τον Υπουργό. Από τους αρμόδιους της εταιρείας, ανάλογα με τις αρμοδιότητες που έχει ο κάθε αρμόδιος για τη θέση του σύμφωνα με την άσκηση των καθηκόντων του. Όταν λοιπόν δεν φροντίζει να υλοποιήσει αυτά για τα οποία υποχρεούται, τελεί το αδίκημα με την παράλειψη. Σύμφωνα με αυτό το αδίκημα αυτή η συμπεριφορά είτε είναι ενέργεια είτε παράλειψη, εν προκειμένω παράλειψη, πρέπει να είναι πηγή κινδύνου για τα έννομα αγαθά και είναι πηγή κινδύνου για πράγματα, εγκαταστάσεις, αυτό είναι η light μορφή και για ανθρώπους, όπως είχαμε στην περίπτωσή μας. Εμείς θεωρούμε ότι έχει τελεστεί το αδίκημα το 291 της διατάραξης της ασφάλειας συγκοινωνιών από δόλο, γιατί από δόλο παρέλειψαν, plus όμως όλες οι ανθρωποκτονίες του 299 με τον ενδεχόμενο δόλο επί 57. Αυτή θεωρούμε ότι είναι η σωστή δίωξη και γι ‘ αυτό αιτούμαστε να αναβαθμιστούν οι κατηγορίες. Με βάση τη συμπεριφορά τους, την εγκληματική επί 9 χρόνια, από το 2014 και μετά, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι γίνεται λόγος για αμέλεια. Τουλάχιστον για ενδεχόμενο δόλο θα πρέπει να μιλάμε. Για να μην μιλήσουμε για άμεσο. Εντάξει, ο άμεσος είναι θέλω να σκοτώσω και επιδιώκω να σκοτώσω. Ας το πάμε στην πιο light του μορφή που είναι ο ενδεχόμενος. Αποδέχομαι το αποτέλεσμα του θανάτου ως ενδεχόμενο να επέλθει. Και η διαφορά του ενδεχόμενου δόλου με την ενσυνείδητη αμέλεια είναι στο βουλητικό στοιχείο». Φάκελος ”Κ. Αγοραστός και μπάζωμα” «Το μόνο που με κάνει καχύποπτη είναι η σκοπιμότητα της συγκάλυψης. Αυτό πρέπει να αποκαλυφθεί. Ποια είναι η σκοπιμότητα του μπαζώματος. Γιατί αυτή είναι η συγκάλυψη» υπογραμμίζει η δικηγόρος κι εξηγεί: «Αυτό που προέκυψε από εμπειρογνώμονα που προσέλαβαν οι γονείς πρόσφατα, ότι ανιχνεύθηκαν στοιχεία χημικά τα οποία είναι απαγορευμένα και χρησιμοποιούνται στη νοθεία καυσίμων. Δηλαδή σαν να λέμε κοινώς η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν ένα τυφλό φορτίο, μετέφερε παράνομο φορτίο και πήγαινε σε κάποιους που έχουν καύσιμα. Δεν ερχότανε σε εμάς. Λοιπόν, κάτι τέτοιο θα θέλανε να συγκαλύψουνε ή κάτι που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Πάντως αυτή η βιασύνη δείχνει απόκρυψη στοιχείων. Δεν μπορούμε να ξέρουμε εμείς. Μετέφερε χημικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τη νοθεία καυσίμων. Τα οποία από τη σύγκρουση προκάλεσαν τρομερή έκρηξη και ήταν και υψηλής καθαρότητας 95%. Κι επίσης αν ήταν νόμιμα, θα ήταν συμπληρωμένο φορτίο της εμπορικής και δεν ήτανε. Την τυπική εντολή για το μπάζωμα την έδωσε ο κ. Αγοραστός. Φαντάζομαι σε καμία περίπτωση δεν ήταν στις αρμοδιότητές του να πάρει μία τέτοια απόφαση, οπότε θα κληθεί για εξηγήσεις και απολογίες και προφανώς θα δώσει και άλλα ονόματα. Γιατί δεν αποφασίζει μόνος του. Περιμένουμε να μας πούνε ποιος του έδωσε την εντολή. Είναι πολύ βασικό. Από πιο πάνω μάλλον, αφού ζούμε σε ένα ιεραρχικά δομημένο κράτος… από πάνω ήρθαν οι εντολές, θεωρούμε.  Μα, το είπε κιόλας. Όταν το ρώτησαν οι συγγενείς είπε “δεν ήταν δική μου πρωτοβουλία”». Πάνω από 1 εκατ. υπογραφές το αίτημα αναφορικά με τις ευθύνες υπουργών Ξεπέρασε τις 1.000.000 υπογραφές το ψήφισμα της Μαρίας Καρυστιανού στο change.org για την τραγωδία των Τεμπών. Τι αναφέρει το ψήφισμα «Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν από την Βουλή, την έναρξη των διαδικασιών, για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων. Η ατιμωρησία πολιτικών προσώπων δεν συνάδει με την ηθική, ούτε με τη δημοκρατία, αρετές για τις οποίες είμαστε περήφανοι! Κατά τη διαδικασία θα σας ζητηθεί χρηματικό ποσό, το οποίο θα είναι προαιρετικό και δεν αφορά τον σύλλογο “Τέμπη 2023” αλλά την πλατφόρμα που φιλοξενεί το ψήφισμα. Επιλέγετε την κοινοποίηση αντί της κατάθεσης χρημάτων, με email επιβεβαίωσης, ώστε να είναι έγκυρη η υπογραφή σας». «Μόλις μαζευτούν οι υπογραφές θα κατατεθεί σχέδιο νόμου στην Βουλή, τον εφαρμοστικό νόμο του άρθρου 73 παρ.6 του Συντάγματος και μία πρόταση νόμου σε σχέση με την τροποποίηση όπως θεωρούμε ότι πρέπει να είναι αναφορικά με την ευθύνη των Υπουργών σε περίπτωση που διαπιστώνονται ποινικά αδικήματα. Το σχέδιο νόμου θα λέει ότι αυτό που βλέπετε στον τίτλο του ψηφίσματος, αλλά εμπεριστατωμένα. Θέλουμε να αναθεωρηθούνε ορισμένες διατάξεις» σχολιάζει η κα. Γεωργίου.

Με τη Γεωργία Κριεμπάρδη & τη Νεκταρία Ψαράκη

Με τη Γεωργία Κριεμπάρδη & τη Νεκταρία Ψαράκη

Σ’ αυτό το ψήφισμα οι Ευρωπαίοι «πιάνουν όλα τα θέματα στα οποία το κράτος δικαίου στην Ελλάδα μπάζει νερά» αναφέρει αρχικά ο κ. Κούλογλου. «Η ακροδεξιά κα η δεξιά μόνο καταψήφισαν την πρόταση του ψηφίσματος». Ο Στ. Κούλογλου, να σημειωθεί πως λόγω έκτακτων ιατρικών εξετάσεων έμεινε στην Αθήνα, αλλά δεν απείχε σε καμία περίπτωση από το ψήφισμα το οποίο είχε ήδη προσυπογράψει. Θυμίζουμε πως ο ίδιος είναι και μέλος της ευρωπαϊκής επιτροπής PEGA που ερευνά το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Αναφορικά με τα pushbacks, το σχόλιο του ευρωβουλευτή ήταν πως «το λιμενικό σώμα έχει χάσει πολλά από τα δημοκρατικά του χαρακτηριστικά κι έχουν κυριαρχήσει τα ακροδεξιά στοιχεία στο εσωτερικό του». «Για τη δολοφονία Καραιβάζ είναι πολύ θολή η εικόνα που έχουμε. Πριν από μία επίσκεψη Επιτροπής και του Κοινοβουλίου στην Αθήνα έγιναν δύο συλλήψεις αλλά από τότε δεν έχουμε διώξεις ούτε γνωρίζουμε κάτι άλλο. Και εκείνη η σύλληψη που έγινε έμοιαζε περισσότερο σύλληψη συνήθως υπόπτων για να διασκεδαστούν οι ανησυχίες των Ευρωπαίων, παρά μία ουσιαστική τομή στη διαλεύκανση της υπόθεσης» σχολίασε. Στο ψήφισμα επίσης γίνεται λόγος για «σωματικές απειλές και λεκτικές επιθέσεις» σε βάρος δημοσιογράφων. «Και πρόσφατα έγινε λεκτική επίθεση από τον Βουλευτή της ΝΔ, κ. Μαρκόπουλο, σε συνάδελφο δημοσιογράφο, την Ελένη Καλογεροπούλου, όπου της είπε ότι είναι σε αποστολή, την είπε γιουσουφάκι κ.α.» σχολίασε αρχικά και συμπλήρωσε: «οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζονται με μεγάλη εχθρότητα, γι’ αυτό και παρακολουθούνταν, όπως ο Κουκάκης». Σε άλλο σημείο του ψηφίσματος, αναφέρεται πως το οργανωμένο έγκλημα έχει διασυνδέσεις με την αστυνομία. «Αυτό ομολογείται ακόμα και από κυβερνητικούς παράγοντες. Όχι μόνο δεν έχει γίνει κάθαρση στον χώρο του εγκλήματος με τη Greek Mafia, αλλά πολλές ενέργειες έχουν εμποδιστεί να γίνουν γιατί υπάρχουν άκρες με την αστυνομία. Υπάρχει μεγάλη έξαρση της βίας και η κυβέρνηση δείχνει εντελώς αδύναμη να την ελέγξει» θα πει ο ευρωβουλευτής. «Δε γνωρίζει καλά ο Μητσοτάκης και η παράταξή του τι σημαίνει κράτος δικαίου» «Τα έχουν κάνει θάλασσα… Και χθες 17 οργανώσεις διατύπωσαν τις ίδιες ανησυχίες. Υπάρχει σίγουρα ένα κομμάτι αλαζονείας ότι ”πήρα 41%, μη μου κουνιέται κανείς”, το οποίο στην Ευρώπη δεν πιάνει. Τώρα έχουμε την πλήρη καταστροφή της εικόνας του Μητσοτάκη ως κεντρώου μεταρρυθμιστή . Στο εξωτερικό έχουν φτάσει σε κατάσταση απελπισίας με την Ελλάδα. Αν υπήρχε σχολείο για το κράτος δικαίου, ο Μητσοτάκης θα έπαιρνε 0 σε όλα τα μαθήματα. Έχει μείνει στην ίδια τάξη τα τελευταία χρόνια». Καταληκτικά, ο Στ. Κούλογλου υπογραμμίζει: «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι μια αποικιοκρατική δύναμη που μπορεί να παρέμβει σε μια χώρα και να επιβάλλει το κράτος δικαίου. Αυτό πρέπει να το κάνουν οι Έλληνες πολίτες- να κινητοποιηθούν, να διεκδικήσουν να έχουν τα δικαιώματά τους και Δικαιοσύνη. Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πάει άλλο έτσι».

Με τη Γεωργία Κριεμπάρδη & τη Νεκταρία Ψαράκη

Με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, έγινε δεκτό επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές και τα εθνικά δημοψηφίσματα. Η τροπολογία για επιστολική ψήφο στις εθνικές εκλογές απορρίφθηκε, καθώς δεν έλαβε τις απαιτούμενες από το Σύνταγμα 200 ψήφους. Υπέρ της τροπολογίας ψήφισαν 158 βουλευτές, κατά ψήφισαν 135 βουλευτές και «παρών» δήλωσαν 6 βουλευτές. «Είχαμε ένα νομοσχέδιο που προαναγγέλθηκε ρητά από την κυβέρνηση ότι θα αφορά μόνο δημοψηφίσματα και ευρωεκλογές και ήρθε μία εκπρόθεσμη τροπολογία από την κα. Κεραμέως που επεκτείνει την επιστολική ψήφο και στην περίπτωση των εθνικών εκλογών, μόνο για τους Έλληνες του εξωτερικού αυτή τη φορά». Αυτά ήταν τα δεδομένα, όπως σημειώνει αναλυτικά και η Δανάη Κολτσίδα, στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Press νωρίτερα σήμερα, πριν την απόρριψη της τροπολογίας. Με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, έγινε δεκτό επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές και τα εθνικά δημοψηφίσματα, ενώ απορρίφθηκε η τροπολογία για τις εθνικές εκλογές. Ο λόγος, όπως εξήγησε η κα. Κολτσίδα, -και εκεί έγκειται και η ουσιαστική διαφωνία της αντιπολίτευσης ως προς αυτή την τροπολογία- είναι πως «το θέμα είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν από την κυβέρνηση που θα εκλεγεί αν θα επηρεάσουν τη ζωή μου». Σημειώνει πως «όσοι Έλληνες ζουν στην Ευρώπη μπορούν να ψηφίσουν στον τόπο που ζουν εδώ και χρόνια και μάλιστα έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν και για τους ευρωβουλευτές εκεί. Οι Έλληνες εκτός Ευρώπης -πχ στην Αυστραλία- ειδικά για τις ευρωεκλογές εδώ είναι που δεν ενδιαφέρονται». «Η κυβέρνηση έχει αλλάξει θέση αρκετές φορές ως προς τα κριτήρια και τον τρόπο ψήφου» σχολιάζει, στη συνέχεια, προσθέτοντας πως «με την επιστολική ψήφο καταργείται ο νόμος που είχε ψηφιστεί μόλις πριν 4 χρόνια» και έθετε βασικά κριτήρια και προϋποθέσεις ως προς το ποιος ψηφίζει. «Υπάρχει διαφορά των brain drainer ή εκείνων που έχουν φύγει προσωρινά και μπορεί να γυρίσουν σε σχέση με αυτούς που τους λέμε Έλληνες της διασποράς/ομογένειας. Στην Ελλάδα, αν οι μπαμπάς/μαμά/παππούς σου κ.ο.κ. σε απεριόριστη γραμμή στο βάθος των προγόνων ήταν Έλληνες, εφόσον το αποδείξεις, δικαιούσαι ανά πάσα στιγμή να πάρεις ελληνική ιθαγένεια και να ψηφίζεις. Υπάρχουν άνθρωποι πέντε γενιές πίσω που δε γεννήθηκαν εδώ, δεν έχουν ζήσει εδώ, δεν έχουν καμία σχέση αλλά μπορούν να έχουν ελληνική ιθαγένεια» αναφέρει και υπογραμμίζει πως «χρειάζονται κριτήρια- με κάποιον τρόπο να αποδεικνύεται μία βιοτική σχέση με τη χώρα». Ως προς τον τρόπο που ασκείται το εκλογικό δικαίωμα μέσω της επιστολικής ψήφου, η κα. Κολτσίδα επισημαίνει: «το Σύνταγμα μας την επιστολική ψήφο στις εθνικές εκλογές την επιτρέπει μόνο για τους εκλογείς του εξωτερικού κι ερωτώ, είναι λογικό κάποιος στο εξωτερικό να ψηφίζει από την άνεση του σπιτιού του κι εγώ που είμαι δημότης Λάρισας να πρέπει να ταξιδέψω μέχρι τη Λάρισα -από Αθήνα πχ-;». Ως προς το ζήτημα την ετεροδημότευσης, διερωτάται «τι νόημα έχει ο θεσμός του ετεροδημότη; Γιατί εγώ που από το 2003 που πέρασα Αθήνα στο πανεπιστήμιο και ζω εδώ να είμαι ακόμη δημότης Λάρισας;». «Στο 2024 έχουμε όλα τα τεχνολογικά μέσα, 8.000 πληροφοριακά συστήματα και είναι πολύ εύκολο να ξέρει το κράτος πού είναι η μόνιμη κατοικία μας και να γίνεται αυτόματα η αντίστοιχη δημοτικότητα» τονίζει. Όσο για το κυβερνητικό αφήγημα ότι η επιστολική ψήφος συμβαίνει στην Ευρώπη και δε γίνεται εμείς να μένουμε πίσω, η κα. Κολτσίδα σχολιάζει πως «χρειάζεται να βλέπουμε τη διεθνή εμπειρία λαμβάνοντας υπόψιν και τις ιδιαίτερες συνθήκες. Μη συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια» και παραθέτει στοιχεία. «Επιστολική ψήφο σε παγκόσμια κλίμακα έχουν οι 60 από τις 195 χώρες. Επιστολική ψήφο και γι’ αυτούς που είναι και εντός της χώρας τους, δηλαδή αυτούς που μπορεί να μένουν δίπλα στο εκλογικό κέντρο και ”δεν ψήνονται” να πάνε να ψηφίσουν αλλά να πάνε για μπάνιο στη θάλασσα ή καφέ έχουμε μόνο σε 12 χώρες σ’ όλο τον κόσμο». To εύλογο ερώτημα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι το πώς εξασφαλίζεται η μυστικότητα και η αυτοπρόσωπη άσκηση. Η κ. Κολτσίδα θυμίζει ότι το Σύνταγμά μας λέει ότι υποχρεούμαστε να ψηφίζουμε αυτοπροσώπως: «Επομένως το ερώτημα είναι πώς; Δηλώνω την διεύθυνσή μου, έρχεται ο φάκελος με το ψηφοδέλτιο και το εκλογικό υλικό, πώς είναι σίγουρο το κράτος ότι είμαι όντως εκείνη που παρέλαβε τον φάκελο, διάλεξα τι θέλω να ψηφίσω, έκλεισα τον φάκελο και το ταχυδρόμησα;». Η διαδικασία διακίνησης των φακέλων και του εκλογικού υλικού είναι ιδιαίτερα επίφοβη, δεδομένου ότι ως προβλέπεται, αυτό το έργο θα το αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες κούριερ, με ιδιωτικούς υπαλλήλους – διανομείς. Όπως λέει το υπουργείο Εσωτερικών, θα αναθέτει τη διακίνηση της εκλογικής αλληλογραφίας σε κάποιον ανάδοχο. «Την ευθύνη του να ελέγχει την ταυτότητα του ποιος παραλαμβάνει το φάκελο, ή την εγκυρότητα της εξουσιοδότησης θα την έχει ο διανομέας (κούριερ), ο άνθρωπος που θα μας φέρνει στο σπίτι τον φάκελο. Εδώ είναι το πρόβλημα. Γι’ αυτό ανέφερα νωρίτερα ότι όταν βλέπουμε την διεθνή εμπειρία δεν μπορούμε να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Συνήθως φέρνουμε ως παράδειγμα όταν μιλάμε για την επιστολική ψήφο αναφερόμαστε στις εκλογές των ΗΠΑ. Είναι πολύ συχνό. Εκεί, την ευθύνη διακίνησης του εκλογικού υλικού την έχουν τα αμερικανικά ταχυδρομεία, που είναι αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα των ΗΠΑ ως μία ομοσπονδιακή κυβερνητική υπηρεσία με όλες τις εγγυήσεις, τις αρμοδιότητες και την εμπιστοσύνη που παρέχει», επισημαίνει τονίζοντας ότι στην περίπτωση της χώρας μας η κατάσταση δεν είναι ίδια: «Εδώ δεν είναι το ίδιο. Εδώ θα το αναλαμβάνει ένας οποιοσδήποτε ανάδοχος, που εν πάσει περιπτώσει οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί είναι απλοί ιδιώτες δεν είναι κρατικοί υπάλληλοι. Δεν θα έχουν και πρακτικά τη δυνατότητα. Ξέρουμε τις συνθήκες επισφάλειας στις οποίες δουλεύουν οι κούριερ στην Ελλάδα. Σιγά μην έχουν τη δυνατότητα να κάνουν έλεγχο ταυτοπροσωπίας και εγκυρότητας της εξουσιοδότησης. Δεν έχουν ούτε την εμπειρία ούτε τη γνώση ούτε και τις αρμοδιότητες. Δεν είναι το ίδιο με τον δικαστικό αντιπρόσωπο που εκείνη την στιγμή έχει καθήκοντα ακόμη και να ασκήσει δίωξη. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος, ο άνθρωπος που μας υποδέχεται στο εκλογικό τμήμα, δεν είναι διακοσμητικός, όσο και αν μας φαίνεται ακραίο, είναι εκείνη τη στιγμή εκπρόσωπος της πολιτείας». Σχετικά με το ενδεχόμενο νοθείας ανέφερε: «Υποτίθεται ότι αρχικά η ταχυδρόμηση της ψήφου δεν θα γίνεται από τον διανομέα επιτόπου. Θα πηγαίνουμε εμείς και θα ταχυδρομούμε τον φάκελο. Προφανώς σε μία ακραία περίπτωση θα μπορούσε να συμβεί και αυτό. Να αλλάξει δηλαδή αν ήθελε κάποιος ανάδοχος ταχυδρομικών υπηρεσιών, αυτός που θα αναλάβει να διακινήσει την αλληλογραφία του, θα μπορούσε να κάνει και αυτό.  Ακόμη το εκλογικό υλικό θα έχει χαρακτηριστικά ασφαλείας, δεν θα είναι απλός φάκελος. Όμως δεν υπάρχει τέλειο σύστημα». Ακόμη, επισημαίνει ότι επιπλέον προβληματικό στοιχείο είναι ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δίνει μία δεύτερη ευκαιρία. «Αν κάποιος γράφτηκε για να ψηφίσει με επιστολική ψήφο και είτε ψήφισε, είτε δεν ψήφισε, αλλά μέχρι την παραμονή της Κυριακής των εκλογών δεν έχει φτάσει το ψηφοδέλτιο εκεί που πρέπει, δίνεται μία δεύτερη ευκαιρία την Κυριακή το πρωί και να πάω να ψηφίσω εν τέλει στο εκλογικό τμήμα. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να ελεγχθεί αυτή η διαδικασία, πόσο επίφοβη είναι και πόσο εύλογο είναι να έχει κανείς αμφιβολίες». Ερωτηθείσα για το ποια θα ήταν η λύση, απάντησε: «Είμαι ανοιχτή να συζητήσω με πολλές επιφυλάξεις φυσικά μία πολύ περιορισμένη χρήση της επιστολικής ψήφου αλλά είμαι πολύ κριτική στον τρόπο που το εξάγει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, που λέει ότι όποιος θέλει γράφεται, και μάλιστα η εγγραφή γίνεται άπαξ, δηλαδή δεν πας να πεις ότι στις συγκεκριμένες εκλογές θέλω να ψηφίσω με επιστολική ψήφο γιατί δεν μπορώ, άπαξ και γραφείς μένεις εκεί. Όσο μεγαλύτερο κομμάτι του εκλογικού σώματος ψηφίζει με επιστολική ψήφο τόσο πιο επικίνδυνη είναι και η νοθεία».

Για έναν χρόνο θήτευσε σ’ αυτή τη θέση, μπήκε με προκήρυξη, όπως εξηγεί, επιλέχθηκε στο μητρώο και κατόπιν κλήρωσης επιλέχθηκε ως εκπρόσωπος των φοιτητών. Αρμοδιότητα αυτής της επιτροπής ήταν η αξιολόγηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των προγραμμάτων σπουδών. «Στέλναμε εμπειρογνώμονες, που είχαν δηλώσει την πρόθεσή τους να έρθουν να αξιολογήσουν ένα τμήμα. Όμως, δεν προβλεπόταν από τον νόμο να στέλνουμε φοιτητές, ενώ το καταστατικό της ΕΘΑΑΕ έλεγε ότι θα πρέπει να υπάρχουν και φοιτητές στην αξιολόγηση. Μέχρι τον Ιούλιο του 2022 που ήμουν εγώ, δεν είχα στείλει ούτε έναν». Προχωρώντας στα κριτήρια που υπήρχαν ώστε ένα τμήμα να λάβει χρηματοδότηση, ήταν 10 στον αριθμό και τίθεντο από την ΕΘΑΑΕ και την ευρωπαϊκή της ομπρέλα. «Ένα κριτήριο ήταν ότι το τμήμα πρέπει να έχει υποδομές. Να έχει επίσης φοιτητοκεντρική διδασκαλία, αλλά πώς μπορεί αυτό να γίνει όταν έχεις έναν καθηγητή για 200 μαθητές; Στα κριτήρια ήταν επίσης η διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών, η διασύνδεση με την αγορά εργασίας, η επάρκεια των καθηγητών και η ποιότητά τους, να έχουν δηλαδή paper, δημοσιεύσεις, να έχουν κάνει πράγματα». Η διαδικασία προχωρούσε ως εξής: «Οι αξιολογητές -από το εξωτερικό- συνέτασσαν την αξιολόγηση και την έστελναν σε εμάς. Από εκεί και πέρα δεν μπορούσε να παρέμβει κανείς, να την αμφισβητήσει. Αν έπιανε το τμήμα τη βάση, δηλαδή 5/10, δε θεωρούταν ότι πληρούσε τα κριτήρια, έπαιρνε κακό βαθμό και μειωνόταν ένα μέρος της χρηματοδότησής του». Φέρνει στη συζήτηση ένα παράδειγμα. «Το τμήμα Κοινωνιολογίας στο Πάντειο πέρασε από την αξιολόγηση τον Οκτώβριο του 2021 με 6/10. Αν αυτό το τμήμα ήταν σε άλλο πανεπιστήμιο που δεν είχε τις υποδομές του Παντείου, θα έπαιρνε 5/10, άρα θα υποχρηματοδοτούταν περεταίρω. Εξαίρεση στον κανόνα το τμήμα θεατρικών σπουδών του ΕΚΠΑ. «Είχε λάβει μια αξιολόγηση, που όντως δεν το αντιπροσώπευε. Το τμήμα κατέθεσε ένσταση. Μετά από πολύ καιρό αυτή εξετάστηκε και τελικά δικαιώθηκε, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Είναι πολύ δύσκολο να αναθεωρηθεί η διαδικασία». Κι εδώ έρχεται η εξής παρατήρηση. Σ’ ένα ήδη υποχρηματοδοτούμενο τμήμα, αν του κόψεις περεταίρω τη χρηματοδότηση, πώς το βοηθάς ακριβώς με αυτόν τον τρόπο; «Αν ένα τμήμα, για παράδειγμα, δεν έχει καθηγητές και για να το τιμωρήσεις του κόβεις τη χρηματοδότηση, τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει πέρα από τον ευτελισμό του;» διερωτάται και ο Κωνσταντίνος.

Με τη Γεωργία Κριεμπάρδη & τη Νεκταρία Ψαράκη

Με τη Γεωργία Κριεμπάρδη και τον Θάνο Καμήλαλη