nanniloy

Alla fine degli anni '50, la Roma delle borgate vedeva tra i suoi abitanti più pregiudicati che incensurati. Per fame o per disgrazia, in tanti si trovavano a dover scegliere attività non proprio limpide per mantenere la famiglia. E i ladri erano la grande maggioranza. Ma i ladri, in fondo, possono essere brave persone, e conoscono (almeno nel caso di quelli del film) il valore dell'amicizia. Audace Colpo dei Soliti Ignoti racconta proprio di questi ladri, che non si tradiscono a vicenda nonostante la fame e le difficoltà, e di come ci tengano a essere comunque persone per bene.

Zaproszenie do Accademii Włoskiego Kina przyjęła dr Anna Miller-Klejsa, filmoznawczyni i italianistka blisko związana z Uniwersytetem Łódzkim, autorka wielu publikacji poświęconych włoskiej kinematografii i kontaktom polsko-włoskim w przestrzeni kina. Spotkanie poświęcone jest reprezentacji resistenzy (włoskiego ruchu oporu) na ekranie na przykładzie nominowanego do Oscara filmu Nanniego Loya, „Cztery dni Neapolu” (Le quattrogiornate di Napoli, 1962).

„Cztery dni Neapolu” traktuje o dramatycznych wydarzeniach z końca września 1943, kiedy to ludność neapolitańska – na fali desantu Aliantów na Sycylię – zdecydowała się odbić miasto z rąk nazistowskiej przemocy. Choć film jest zasadniczo fabularną rekonstrukcją wzmiankowanych wydarzeń, zawiera w sobie również cenne elementy foundfootage.

Razem z dr Anną Miller-Klejsą, porozmawiamy m.in. o:
👉 Kontekście historycznym, który stanowi podstawę dla filmu Nanniego Loy;
👉Badaniu filmów historycznych, filmów opartych na prawdziwych wydarzeniach, itd.;
👉Wsparciu literata Vasco Pratoliniego w tworzeniu pierwszego draftu scenariusza filmu;
👉Filmowej reprezentacji „neapolitańskości” w omawianym dziele;
👉Twórczości ikony włoskiego aktorstwa – Giana Maria Volonté.

🐭🌻