πρόεδρος

Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών, ο Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου & Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, Ξενοφών Κοντιάδης και ο Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Γιάννης Κωνσταντινίδης, συζητούν για την έννοια της μεταπολιτικής και την κρίση αντιπροσώπευσης, τη γοητεία της επικοινωνίας, τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου από τη «βάση».

Τα κανάλια για τον Κασσελάκη. Οι εφημερίδες για τον Κασσελάκη. Το διαδίκτυο για τον Κασσελάκη. Στα καφενεία για τον Κασσελάκη. Στα κομμωτήρια, στα γήπεδα, στα σχολεία για τον Κασσελάκη. Ε! Πως λοιπόν ο παππούς Αριστείδης σ’ αυτό το Podcast να μην ασχοληθεί με τον Κασσελάκη. Άκου το γιατί ξέρεις ότι έχει του παππού μου το χαβά.

Τελικά ,σε αυτή τη χώρα, έχουμε ανάγκη από «Μεσσίες»; Και πώς ορίζουμε έναν «Μεσσία» στην πολιτική; Ως «Μεσσίες» έχουν αντιμετωπιστεί στο παρελθόν ορισμένοι από τους πιο σπουδαίους πολιτικούς άνδρες του τόπου, όπως ο Ιωαννης Καποδίστριας, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο να μπερδεύουμε βασικές έννοιες και να εξομοιώνουμε σωρηδόν πράγματα ανόμοια; Άλλο ένα σημείο των καιρών.

Η εκλογή Κασσελάκη αποτελεί σημείο των καιρών. Στην εποχή που οι λέξεις αντικαθίστανται από τις εικόνες και τα κείμενα από συνθήματα, ο Κασσελάκης δείχνει η κατάλληλη περίπτωση. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είδαν τους υπόλοιπους υποψηφίους σαν καμμένα χαρτιά. Γι΄αυτό το λόγο στράφηκαν σε έναν τύπο χωρίς παρελθόν που άνοιξε το παράθυρο με όπλο του το φωτεινό χαμόγελο. Ο Κώστας Γιαννακίδης σχολιάζει την εκλογή Κασσελάκη και προβλέπει το πολιτικό του μέλλον.  

Η Μαριλένα Γιαννούλη πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Fistiki Fest μας μιλά για το πρόγραμμα και της εκδηλώσεις που κρατούν σχεδόν  δύο μήνες. Η αρχή έγινε με τα εγκαίνια των εκθέσεων του εικαστικού Γιώργου Ξένου, με τίτλο “Πορευόμενοι στην Ιερότητα” και “Η Ελευθερία του Εγκλεισμού”, 

Το ’85 ήταν η πρώτη φορά που ο Σταύρος Θεοδωράκης ταξίδεψε στην Τουρκία. Με μηχανή έκανε περισσότερα από 3.000 χιλιόμετρα! Και το 2010 «γνώρισε» στην Σμύρνη τον Ερντογάν. Τότε που στην Δύση τον θεωρούσαν «ελπίδα». Τώρα με αφορμή τις προεδρικές εκλογές επιστρέφει ξανά στην Κωνσταντινούπολη, καταγράφει τα πολλά πρόσωπα της «μετέωρης» γειτόνισσας μας και αναρωτιέται που θα βγάλει αυτό το αγκάλιασμα με το Ισλάμ που «επιβάλει» ο πανίσχυρος «σουλτάνος» της.

Τα περίεργα και τα θεσμικά.

Τι προβλέπει το Σύνταγμα για το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις. 

Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης ο Ταγίπ Ερντογάν θα επανεκλεγεί για άλλη μια πενταετία πρόεδρος της Τουρκίας. Είναι αδύνατο οι πολιτικοί του αντίπαλοι  να ανατρέψουν την επανεκλογή του. Τι σημαίνει όμως αυτό για μας; Πιθανότατα πως για μια πενταετία ακόμη θα είμαστε οι πρώτοι που υφίστανται τις κακές σχέσεις του προέδρου με τις ΗΠΑ. Ο δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής διεθνών σχέσεων, Γιωργος Καπόπουλος, μας δίνει την γενική εικόνα.  

Ο Κώστας Γιαννακίδης σχολιάζει την εκλογή του Λουίς Ινάσιο ντα Σίλβα, του Λούλα, όπως τον ξέρει όλος ο κόσμος, στις πρόσφατες εκλογές στη Βραζιλία. Θυμάστε εκείνη τη σκηνή από το “Kill Bill”, που η Ούμα Θέρμαν ανασταίνεται βγάζοντας το χέρι της από τη γη; Κάπως έτσι επιστρέφει ο Λούλα δηλώνοντας: «Ήμουν θαμμένος ζωντανός και ξαναγύρισα». Τα πράγματα όμως παρά την νίκη δεν θα είναι καθόλου ευκολα για τον αριστερό πρώην συνδικαλιστή που ο προκάτοχός του -με ψευδείς καταγγελίες- είχε βάλει στην φυλακή. Μέχρι τον Ιανουάριο που θα αναλάβει την προεδρία φαίνεται πως ο ακροδεξιός Μπολσονάρο θα του βάλει πολλές τρικλοποδιές.

Σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο δημοσιογράφος και αναλυτής των διεθνών ειδήσεων Γιώργος Καπόπουλος εξηγεί την προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν. Ο χειμώνας που έρχεται βρίσκει μια Ευρώπη αδύναμη και διαιρεμένη με τις μεγάλες δυνάμεις σε ένταση και τον Τούρκο πρόεδρο να προσπαθεί να σώσει την παρτίδα για τον εαυτό του, προκαλώντας ένταση στα ελληνοτουρκικά, ώστε να μπορεί ακόμα και να ακυρώσει τις επερχόμενες τουρκικές εκλογές.

Καλεσμένη η καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής στο πανεπιστήμιο του Reading στην Αγγλία και ειδικός σε θέματα ακροδεξιάς, κα. Δάφνη Χαλικιοπούλου.

Ο Εμανουέλ Μακρόν εξασφάλισε μια σπουδαία νίκη στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας αλλά και η Μαρίν Λεπέν κέρδισε πολύ ψηλά ποσοστά που προκαλούν ανησυχία στη Γαλλία και στην ΕΕ.

Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών δείχνουν μια κοινωνία αρκετά διαιρεμένη. Ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να ενώσει μια Γαλλία διχασμένη, να δώσει λύσεις στα προβλήματα καθημερινότητας και να συμβάλει στο να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητη και πιο ισχυρή.

Δεν ξέρω γιατί οι νεαροί Γάλλοι, αγαπούν τόσο να ζωγραφίζουν μουστάκια. Στις ελάχιστες αφίσες που θα δεις στο Παρίσι η Λεπέν έχει τσιγκελωτό μουστάκι, τσαρικής μάλλον αισθητικής, και ο Μακρόν ένα μικρό μύστακα που δίνει μια εσάνς αυταρχισμού στο καλοδουλεμένο προεδρικό πορτραίτο. Οι εικαστικές παρεμβάσεις όμως των νέων με τους μαρκαδόρους στις αφίσες της Λεπέν δεν σταματούν εδώ. Η λέξη που συνοδεύει το πρόσωπό της είναι: «Πούτιν», πότε με αγκυλωτό σταυρό και πότε με σφυροδρέπανο. Ένα podcast του Σταύρου Θεοδωράκη από το Παρίσι, λίγες μέρες πριν τον β' γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών.

Το καλό νέο είναι ότι ο Μακρόν προηγείται, το κακό νέο είναι ότι η Λεπέν δεν έχασε. Όπως λέει και η Λιμπερασιόν στο πρωτοσέλιδό της, «Ο κίνδυνος δεν πέρασε». Ο Κώστας Γιαννακίδης ψάχνει τα μηνύματα από τις εκλογές στη Γαλλία, πριν την τελική ευθεία του δεύτερου γύρου, βγάζει κάποια πρώτα συμπεράσματα, ανακαλύπτει τα «κλειδιά» των εξελίξεων και αναζητεί πώς θα σωθεί η παρτίδα απέναντι στην ακροδεξιά, όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη.

Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι ξεκίνησε από μια τηλεοπτική σειρά και κατέληξε να ενσαρκώνει τον ρόλο του και στην πραγματική ζωή. Κανείς δεν περίμενε σπουδαία πράγματα από αυτόν και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν πρέπει να πίστευε ιδιαίτερα στις ικανότητες Ζελένσκι να αντισταθεί, εφόσον αυτός θα αποφάσιζε να εισβάλλει στη χώρα του. Κι όμως, ο Ζελένσκι μπαίνει μπροστάρης στην ουκρανική αντίσταση απέναντι στον θρασύ ρωσικό επεκτατισμό, ως πραγματικός υπηρέτης του λαού. Ο Γιώργος Ευγενίδης σχολιάζει.

Ενδιαφέρον, αναμενόμενο ή τέρμα πληκτικό; Ο Κώστας Γιαννακίδης παρακολούθησε το debate των πέντε υποψηφίων για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ και κρίνει τον λόγο, την εμφάνιση και την επικοινωνιακή τους δεινότητα. Τα αδύνατα σημεία του καθένα (Νίκος Ανδρουλάκης, Ανδρέας Λοβέρδος, Παύλος Γερουλάνος, Χάρης Καστανίδης και Παύλος Χρηστίδης) και τι κέρδισε ο Γιώργος Παπανδρέου με την απουσία του από το τηλεοπτικό debate, στο νέο επεισόδιο του podcast «Τι φάση;!».

Η ανάδυση της Άνγκελα Μέρκελ στην εξουσία στη Γερμανία και η παραμονή της σε αυτήν για τρεις τετραετίες είναι μια μοναδική ιστορία. Η κόρη του πάστορα, χωρίς δύναμη ή πλούτο άλλο από το μυαλό της και τη θέλησή της, πέτυχε να διακριθεί μέσα στο απόλυτα ανδροκρατικό περιβάλλον του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, και να σταθεί με ακεραιότητα και θάρρος απέναντι σε μάτσο ηγέτες όπως ο Πούτιν και ο Τραμπ. Ο τρόπος της να πολιτεύεται ως ήρεμη δύναμη, βασισμένη στην αναζήτηση συναινέσεων, συχνά με επίμονο και επίπονο διάλογο, άφησε το στίγμα της στη διεθνή πολιτική σκηνή. Παρότι συντηρητική, τελικά υπήρξε μια αντι-Θάτσερ, δείχνοντας ότι μπορεί κανείς να ασκεί εξουσία προβάλλοντας μετριοπάθεια μαζί με την ισχύ, με το βλέμμα στα αποτελέσματα, προτάσσοντας τη διπλωματία αντί των όπλων, αποφεύγοντας τους θεατρινισμούς και τις ρητορείες. Η πληρέστατη και καλά ντοκουμενταρισμένη βιογραφία της Κάτι Μάρτον μας γνωρίζει μια διαφορετική γυναίκα και πολιτικό, φωτίζοντας και σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας.

Ο Κώστας Γιαννακίδης δακρύζει από χαρά και συγκίνηση βλέποντας τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Λευκό Οίκο να μιλάει με τον Αμερικανό πρόεδρο. Και μπορεί στο NBA να υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις σαν τον Γιάννη -παιδιά που βγήκαν από τα γκέτο και διέπρεψαν- αλλά «ο Γιάννης από τα Σεπόλια» ξεχωρίζει: αντί για έπαρση θεϊκή από την επιτυχία, διάλεξε να ζήσει σαν άνθρωπος. Και κάθε φορά που μιλάει τα λόγια του είναι συγκλονιστικά.

Τον έκαναν ban από όλες τις μεγάλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και εκείνος αποφάσισε να κάνει τη δική του! Το Truth Social του Donald Trump είναι γεγονός και ήδη τα τρολ του ίντερνετ κάνουν πάρτι. Ο Τραμπ παραμένει ο πιο ισχυρός παίκτης των Ρεπουμπλικάνων και πλέον θα απευθύνεται στους ψηφοφόρους του χωρίς κανένα περιορισμό και έλεγχο. Η Ερατώ Ζουρουφίδου αναζητά το αποτέλεσμα με τον όλο και πιο φανερό διαχωρισμό των social media σε συντηρητικά και φιλελεύθερα.