intermediair

Wekelijks gaan Occo Lijding (Harvey Nash) en Renzo Deurloo (GreenFox Social Return) onder begeleiding van Hannelore Zwitserlood in gesprek met deskundigen over diversiteit op de werkvloer. Wat zijn de ervaringen en hoe kan je met eenvoudige tips je organisatie (nog) inclusiever maken.

Vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Bijna iedereen zegt ervan doordrongen te zijn dat het belangrijk is, maar er komt nog altijd weinig van terecht. Managementtrainer Robert Vos schreef een concreet stappenplan om de verhoudingen eindelijk recht te trekken. 

In coronatijd houden vrouwen grotendeels het land draaiende – met name in de zorg en het onderwijs. Maar in de bedrijfstop dringen ze, ondanks alle goede bedoelingen en beloftes, nog steeds niet goed door, terwijl evenwichtiger leiderschap iedereen ten goede komt. Managementtrainer Robert Vos schreef een boek over hoe bedrijven daar verandering in kunnen brengen: Fifty-fifty, een stappenplan voor het bevorderen van de doorstroom van vrouwen naar de top.

De tijd van het probleem erkennen is voorbij, we moeten nu handelen, vindt hij. ‘Veel bedrijven hebben als streefdoel om 30 procent van de top uit vrouwen te laten bestaan, ik pleit voor 50-50. Op de werkvloer is die verdeling al min of meer van kracht, maar er lijkt nog steeds een rem op te staan om vrouwen de boardroom in te laten. Heel gek.’

Moreel besef

Hoe probeert Vos klanten en bedrijven te overtuigen dat vrouwen in leidinggevende posities bedrijven verder helpen? Vos: ‘Om te beginnen is het tijd voor een moreel besef dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. Als we dat vinden, en wie vindt dat niet tegenwoordig, dan moet ook de top een afspiegeling hiervan zijn.’ Daarnaast brengen vrouwen eigenschappen mee die mannen soms ontberen, stelt Vos. ‘Ze overzien veel beter het complete plaatje, ze zijn empathischer, ze brengen andere ideeën over het voetlicht en staan meer open voor innovaties.’ 

Uit onderzoeken van zowel KPMG (2015) als McKinsey (2017) blijkt ook dat bedrijven met vrouwen in leidinggevende functies hogere rendementen halen, betere klantenrelaties onderhouden en hun omzetten veelal duurzamer behalen. Je zou kortom wel gek zijn om leidinggevende rollen weg te houden bij vrouwen.

Ambities uitspreken
Naast dat bedrijven zelf aan de bak moeten, denkt Vos dat vrouwen ook hun steentje kunnen bijdragen aan die doorstroming naar de top: ‘Vrouwen mogen zich veel meer uitspreken als het gaat om hun eigen ambities, ze kunnen zich veel meer profileren op de werkvloer. Komt er een nieuwe positie vrij? Spreek je uit en zeg er ja tegen. En qua zorgtaken, onderhandel dat thuis uit, steeds meer mannen gunnen hun vrouw of vriendin een stap op die carrièreladder. De tijden zijn veranderd. Gelukkig maar.’

---

Laatste Work in Progress

Aan al het goede komt een einde. Dit was de laatste Work in Progress-podcast voor Intermediair. Alle afleveringen blijven uiteraard gewoon online staan. Intermediair blijft wel podcasts maken. Daarover binnenkort meer.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Januari is voor veel mensen dé tijd om goede voornemens te maken, zowel privé als op werkgebied. Maar deze rare tijd komt al met zoveel nieuwe uitdagingen. Hoe zijn ‘goede werkvoornemens’ vol te houden en is dit wel de tijd om er überhaupt aan te beginnen? In deze Work in Progress praten we erover met lifecoach en trainer Patrick Schriel.

Welke voornemens op werkgebied komt Schriel het meest tegen in zijn gesprekken met klanten en bedrijven? ‘De meeste wensen zijn onder te verdelen in vier gebieden: een betere werk-privébalans, eerder effectief beginnen met werken, meer netwerken en meer contact met collega’s, en zichzelf meer ontwikkelen.’

Toch lukt het veel mensen niet om zich aan deze goede voornemens te houden. Zeker nu werk en privé meer dan ooit door elkaar lopen. Schriel vindt dat niet zo erg, liever kijkt hij naar de motivatie achter de wensen van mensen. Waarom wil iemand een betere werk-privébalans, waarom wil iemand minder gestrest zijn, wat zit erachter?

Belangrijk is dat een voornemen bij je past, vindt Schriel. Het moet niet iets zijn wat door de werkgever is opgelegd. Het gaat bovendien om intrinsieke motivatie. ‘Niet iets wat je van jezelf moet, maar iets wat je graag wil.’ Tips die Schriel geeft, zijn vaker nee zeggen (tegen je baas en tegen collega’s), zodat je meer tijd overhoudt om je doelen en voornemens te verwezenlijken, en jezelf meer gunnen. Het is bijvoorbeeld prima om gezonder te leven en minder te snoepen, zodat je meer energie overhoudt om je werk beter te doen, maar dat betekent niet dat je jezelf helemaal nooit meer op een guilty pleasure mag trakteren.

Wil je weten hoe jij wel je goede voornemens op werkgebied kan realiseren? Luister dan naar deze Work in Progress.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Stress, burn-out: als er niets verandert, gaat over tien jaar een kwart van de beroepsbevolking eronder gebukt, denken experts. Voer een kortere werkdag in, zegt Lars de Vries van Adfact. Werk en privé raken minder met elkaar in de knel en er is nog tijd voor een hobby ook.

Begin dit jaar verkortte Achmea de werkweek van 36 naar 34 uur en pleitte vakbond CNV voor de 30-urige werkweek. In deze Work in Progress vertelt directeur Lars de Vries van media-monitoringbureau Adfact hoe hij drie jaar geleden de 6-urige werkdag invoerde. En: hoe de sfeer op het werk zoveel loyaler, vrolijker en relaxter is geworden.

’Om vier uur zitten mensen toch al uit het raam te staren’, lacht hij. ‘Het is juist gek dat we die 8-urige werkdag uit de vorige eeuw nog zo normaal vinden. Met handwerk kan dat nog, maar het hoogopgeleide hoofdwerk van nu houden mensen gewoon niet langer dan zes uur gefocust vol.’

Uit nood

Geboren uit nood door druk op de digitale advertentiemarkt, vroeg hij zijn werknemers om meer vrije tijd te accepteren in plaats van meer loon. ‘Iedereen krijgt wel acht uur per dag betaald, maar we streven ernaar om 15.00 uur naar huis te kunnen. Om 14.00 uur kun je nog aangeven dat je de hoeveelheid werk van de dag niet redt. Dan kunnen collega’s bijspringen. Om 15.00 uur zijn we samen klaar. Het kan gewoon.’

Het geheim is dat ze geen kwartiertje meer uit handen laten glippen door even te appen, kletsen of roken. Na een werkdag vol focus is er thuis tijd voor toneelles, een rondje hardlopen of alvast rustig koken voor de kinderen van de crèche opgehaald moeten worden. Lars de Vries: ‘Het groepsgevoel is veel sterker geworden en mensen komen lachend binnen.’

Wil je weten hoe hij zorgt dat ze hetzelfde werk afkrijgen in twee uur minder, en nog gelukkiger zijn ook? Luister dan deze Work in Progress.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.

’s Ochtends even lachen met je collega’s bij de koffieautomaat om een slechte grap, en je kunt de werkdag aan. Maar: sommige grappen kunnen echt niet meer. Wat zijn de grenzen als het gaat om humor op kantoor?

We praten er in deze Work in Progress over met Sibe Doosje, docent positieve psychologie aan de Universiteit Utrecht en eigenaar van Humorlab. Blijf vooral grapjes maken, zegt hij, want humor is een flinke drijvende kracht. Humor ontspant, verlaagt stress, helpt je te relativeren en te accepteren dat fouten maken gewoon mag. ‘Dat heb ík weer’, noemt Doosje als een typisch opluchtend grapje.

In deze podcast vertelt hij over verschillende humorstijlen. Die kunnen agressief uitpakken of (zelf-)bevestigend. Die eerste vorm is niet bepaald bevorderlijk voor de samenwerking, zeker als er verdekt racisme of seksisme in besloten ligt. Maar met andere stijlen die hij noemt, kun je juist de sfeer verhogen en het teamgevoel versterken.  

Altijd iets tragisch

Wees je ervan bewust dat grapjes altijd iets tragisch hebben, benadrukt Doosje. ‘Ze zijn een verdekte manier om te laten doorschemeren hoe je echt over iets denkt, en er is bijna altijd een slachtoffer.’ Collega’s die meelachen, doen mee aan het stellen van de norm over wat geaccepteerd wordt en wat niet. Val je buiten die norm, bijvoorbeeld als vrouw, oudere of omdat je een donkere huidskleur hebt, dan voelt die bulderende lach misschien helemaal niet saamhorig maar juist pijnlijk.

Besef dus altijd wie je publiek is, zegt Doosje. Met een groepje gelijkgestemden kun je bijvoorbeeld meer zeggen. Maar pas wel op: op de werkvloer is je doel niet om voor de vrijheid van meningsuiting te strijden, maar om samen je organisatie te laten floreren en mensen geïnspireerd en gemotiveerd te houden. Een van Sibe Doosjes tips: kies universele eigenschappen om grapjes over te maken: gekke gewoontes, een manier van werken of iemands hobby.

Meer weten? Hij vertelt je er alles over in deze Work in Progress.

Support the show: https://www.intermediair.nl/account/login?login_type=direct

See omnystudio.com/listener for privacy information.