μουσική

Τι συνδέει τη μουσική που συνέθεσε το 1843 ο Μέντελσον για το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας»του Σαίξπηρ με την «Αρλεζιάνα» του Ζορζ Μπιζέ και τoν Έντβαρντ Γκριγκ με  τον συμπατριώτη του Χένρικ Ίψεν κι ένα παλιό Νορβηγικό λαϊκό παραμύθι;

Η Ματούλα Κουστένη σε αυτό το podcastμιλά για τις Συμφωνικές Σουίτες. Το πλούσιο συναισθηματικά και ηχοχρωματικά μουσικό είδος που μας χορεύει τζαζ, λάτιν ρυθμούς και μπαλέτα, μας αφηγείται ιστορίες και κινηματογραφικές ταινίες, μας ταξιδεύει σε πίνακες και  λογοτεχνικά αριστουργήματα. Άλλωστε οι Συμφωνικές Σουίτες υπήρξαν ανέκαθεν ένα μουσικό ταξίδι στην πιο ανέμελη, πλευρά της ζωής, σε αυτήν που δημιουργεί την αίσθηση ότι ένα στροβίλισμα και μερικές νότες μπορούν να σε τραβήξουν από το χέρι, να σε παρασύρουν και να τα διορθώσουν όλα.

Τραγουδοποιός και συγγραφέας, ο Μίλτος Πασχαλίδης μας ταξιδεύει στον κόσμο της μουσικής και της πορείας του στο τραγούδι. Γεννημένος στην Καλαμάτα, μεγαλωμένος στην Αθήνα, έκανε κλασική κιθάρα ενώ οι σπουδές στο μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ηράκλειο, αποτέλεσαν σταθμό στη ζωή και μουσική του καριέρα, με τη συμμετοχή του, αρχικά, στους Χαΐνηδες για να ακολουθήσει η προσωπική του καλλιτεχνική πορεία.

«Τριάντα χρόνια στο δρόμο, ένα πράγμα γνώρισα καλύτερα στις πόλεις που με φιλοξένησαν: τα ξενοδοχεία. Έχω κοιμηθεί σε αμέτρητα. Τόσo πολλά και τόσο συχνά, που πολλές φορές όταν ξυπνάω –ακόμα και στο σπίτι μου– έχω απώλεια προσανατολισμού: με άλλα λόγια, δεν έχω την παραμικρή ιδέα πού βρίσκομαι» γράφει στο τελευταίο του βιβλίο «Ξενοδοχεία» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μάς γυρίζει πίσω στον γενέθλιο τόπο του, την Κύπρο, στις αναμνήσεις του πριν και μετά την εισβολή των Τούρκων, τις μουσικές που άκουγαν στο σπίτι τους και τους ήχους με τους οποίους μεγάλωσε. Ταξιδεύουμε μαζί του στην Αθήνα, στις σπουδές του στη Φιλοσοφική και το Εθνικό Θέατρο, όπου ήταν συμμαθητής με τον Νίκο Καραθάνο, την Έλλη Παπαγεωργακοπούλου και τη Φωτεινή Μπαξεβάνη, και στον πρώτο του δίσκο.

Παιδί του εικαστικού και ποιητή Ανδρέα Ιωαννίδη, αδερφός του ποιητή Λίνου Ιωαννίδη και γιος της ηθοποιού, ραδιοφωνικής παραγωγού και εκφωνήτριας του ΡΙΚ Μαριλένας Ιωαννίδη, έγινε ένας σπουδαίος δημιουργός, αν και, όπως αποκαλύπτει, αν δε γινόταν μουσικός, θα ήθελε να γίνει μελισσοκόμος, αρχαιολόγος ή σκηνοθέτης του κινηματογράφου.

Η σχέση του με το κοινό, οι αγωνίες του και η επαφή του με τον κόσμο, η απόφασή του να ζήσει εκτός Αθηνών και ο δρόμος του στη μουσική, σε μια ζωντανή και συγκινητική αφήγηση, μέσα από την οποία περιγράφεται και ο τρόπος με τον οποίο συγκροτήθηκε η μουσική του προσωπικότητα μέσα στην εποχή μας. 

Στην καραντίνα ασχολήθηκε με επιμονή και μεγάλη προσήλωση με τον ήχο, μέσα σε κονσόλες σε ένα μικρό στούντιο και τώρα ετοιμάζεται να συναντηθεί με την παρέα των μουσικών που έγραψαν μαζί, πριν από είκοσι χρόνια, το live στον Λυκαβηττό. Με συνοδοιπόρους του τον Σταύρο Λάντσια στο πιάνο και τα πλήκτρα, τον Μιλτιάδη Παπαστάμου στο ηλεκτρικό βιολί, το μαντολίνο και τη φυσαρμόνικα, τον Γιώτη Κιουρτσόγλου στο ηλεκτρικό μπάσο και το άταστο ηλεκτρικό μπάσο και τον Μιχάλη Καπηλίδη στα τύμπανα, ετοιμάζονται, όπως λέει ο ίδιος, να παίξουν «ξανά μαζί σε μια ηλεκτρική γιορτή, τραγουδώντας όσα μας φέρνουν σήμερα εδώ», ενώ έχει γράψει τη μουσική στους στίχους του Νίκου Γκάτσου στον «Ματωμένο Γάμο», σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, και αφηγείται πόσο του λείπει και πόσο εκτιμά την εμπειρία του θεάτρου. Αυτή είναι η πρώτη φορά που γράφει μουσική για θέατρο στην Ελλάδα.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης θυμάται. Θυμάται την στιγμή που πρωτοαντίκρισε τα μάτια της Λίνας στη Πάντειο. Τον Μαρίνο να του λέει πως τον θέλει κοντά του. Τη Λεωφόρο και το Ζουμ. Το πώς σταύρωσε η Λίνα με την κολώνια της το Γκάζι. Την Άλκηστη να φλέγεται πάνω στη σκηνή. Τους συντρόφους του που έπρεπε να μάθουν να είναι με έναν καλλιτέχνη. Στιγμές αποθέωσης και στιγμές δύσκολες. «Όταν έχεις καλή παρέα κάνεις θαύματα», λέει και θυμάται τις άγνωστες ιστορίες πίσω από τραγούδια που αγαπήσαμε.

Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 στα Ανώγεια. Η ιστορία της ζωής του μπορεί να μοιάζει σαν παραμύθι αλλά εκείνος υπήρξε πέρα για πέρα αληθινός. Ξεκίνησε να ασχολείται με την μουσική από το χωριό του στην Κρήτη, μετά πήγε στο Ηράκλειο και τελικά έφτασε στην Αθήνα, όπου έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα, μένοντας στην ιστορία. Στο νέο «Τι φάση;!» η Ελεάννα Παπαδοκωστάκη πάει πίσω στον χρόνο για να θυμηθούμε τον «Αρχάγγελο της Κρήτης».

Στο δεύτερο επεισόδιο του podcast «Σμόκι Τόκι» ο Νέγρος του Μοριά και ο Harris 2high blast, μας συστήνουν τον Dj Silence. Μιλάνε για τις μεγάλες του μουσικές επιτυχίες και τον δικό του νέο ήχο που εισήγαγε στην Ελλάδα, για το πώς συνεχίζεται το λεγόμενο «legacy» στις ελληνικές παραγωγές και γιατί η κάνναβη είναι «τροφή για την ψυχή» όπως λένε και στη Τζαμάικα, έχοντας υπάρξει και ο ίδιος ιδιοκτήτης επιχείρησης με προϊόντα CBD.

Ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει για το τραγούδι «Του Κάτω Κόσμου τα πουλιά», γνωστό και με τον τίτλο «Φαρμακωμένος ο καιρός». Αφορμή ήταν το χειρόγραφο του Μάνου Ελευθερίου που δημοσιεύθηκε στο αφιέρωμα του gr mag για τα «200 χρόνια Ελλάδα - 40 χρόνια Ευρώπη». Είναι ένα τραγούδι, που γράφτηκε στα χρόνια της δικτατορίας και ο Μάνος Ελευθερίου έφτιαξε μέσα από συμβολισμούς ένα τραγούδι αντίστασης. Ο Γιώργος Νταλάρας, που το τραγουδάει σε όλες του τις συναυλίες, νιώθοντας ένα αίσθημα ευθύνης, θυμάται, συγκινείται και «μεταφράζει» τους στίχους του ποιητή.