ρωσία

Στο νέο επεισόδιο του podcast Βαβέλ, o Ορέστης Ομράν, δικηγόρος Αθηνών και Νέας Υόρκης και επικεφαλής EU-Greek Practice της DLA Piper, εξηγεί τι έγινε μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τι επιπτώσεις έφερε στην ενέργεια, πώς οι πρώτοι μήνες της καταστροφής και των υπέρογκων ενεργειακών λογαριασμών έδωσαν τη θέση τους στην απεξάρτηση και το άνοιγμα νέων ενεργειακών διαδρόμων, στους οποίους η Ελλάδα φαίνεται να πρωταγωνιστεί. 

Ο Διονύσιος Σκλήρης, συνεργάτης του Βήματος και διδάκτωρ Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, εξηγεί πώς προήλθε η σχισματική κίνηση του «παλαιοχριστιανισμού» και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της.

Στον παρακάτω σύδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ
https://www.tovima.gr/print/opinions/to-palaio-kai-to-neo-stous-palaioxristianouscr/

Η Τάνια Μποζανίνου, αρχισυντάκτρια στο ΒΗΜΑ, περιγράφει ποια κράτη θα βοηθήσουν τον Ζελένσκι και πώς αντιδρά ο Πούτιν.

Η Τάνια Μποζανίνου, αρχισυντάκτρια στο Βήμα, εξηγεί ποιος ήταν ο μεγαλύτερος επικριτής του Βλαντιμίρ Πούτιν, γιατί φυλακίστηκε και γιατί κρύβουν τη σορό του.

Το come back του Τραμπ στη μάχη για τις προεδρικές εκλογές, οι νομικές διαδικασίες που εκκρεμούν εις βάρος του και τα σχέδια του πρώην προέδρου για αντί-«woke» στρατηγική διακυβέρνησης.

Η Τάνια Μποζανίνου, αρχισυντάκτρια στο Βήμα της Κυριακής, μας θυμίζει τα γεγονότα που απασχόλησαν τον κόσμο την χρονιά που πέρασε.

Ποιος έχει προβάδισμα, τι προβλέπεται να γίνει και πώς θα κινηθεί η Ρωσία ενόψει του χειμώνα.
Η Τάνια Μποζανίνου, αρχισυντάκτρια στο Βήμα της Κυριακής, εξηγεί ποιος είναι ο στόχος της Ουκρανίας και πόσο μακριά βρίσκεται από αυτόν.

Mε κέντρο την επανάσταση του 1821, η καθηγήτρια ιστορίας Αντα Διάλλα, στο βιβλίο της «Η Ρωσική Αυτοκρατορία και ο Ελληνικός Κόσμος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, εξετάζει τις τοπικές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες ιστορίες στην εποχή των επαναστάσεων. 

Ερωτήματα όπως τι συμβαίνει με την επανάσταση του 1821 αν την δούμε μέσα από την οπτική της Ρωσικής Αυτοκρατορίας διατρέχουν το βιβλίο αυτό, σε μια εποχή που ξανασυζητάμε τα θέματα πολέμου και ειρήνης με αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία. Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή του βιβλίου είναι το πώς κατανοούμε σήμερα την πολιτική εμπειρία του παρελθόντος.

Μπορεί το στοιχείο ενός εγκλήματος να δείχνει ότι το έγκλημα το έκανε ένα χημικό στοιχείο; Κι αν αυτό το στοιχείο είναι τόσο “αθώο” όσο μια κούπα τσάι; Τι περίεργο κρύβεται πίσω από τα χημικά στοιχεία που θέλουν να διασπαστούν, να γίνουν χίλια κομμάτια και να απελευθερωθούν; Υπάρχει μεταστοιχείωση; Είχαν δίκιο οι αλχημιστές; Είναι ο Στέλιος Ανατολίτης εξωγήινος; Πόσα ερωτήματα έχει αυτό το επεισόδιο; Πολλά… Θα απαντηθούν όλα όμως. Αν ακούσετε, θα καταλάβετε.

Αυτή τη στιγμή η προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση της επιθετικότητας της Ρωσίας και γι' αυτό υπάρχει όλη αυτή η κινητικότητα στα Βαλκάνια, λέει στο LiFO Politics ο Γερμανός πολιτικός αναλυτής και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μεϊνάρντους.

Στο θέμα των ελληνοτουρκικών παρατηρεί ότι δεν είδαμε μεγάλες αλλαγές στην πολιτική του Σολτς από εκείνη της Μέρκελ ως τώρα. «Ο ελληνικός τύπος γράφει για στροφή του Βερολίνου αλλά αυτή δεν έχει φανεί» λέει. «Στροφή στα ελληνοτουρκικά από τη γερμανική κυβέρνηση θα υπάρξει, εάν αυτή δεν δώσει στην Τουρκία τα υποβρύχια. Όλα τα άλλα, οι προτροπές για διάλογο και σεβασμό στα σύνορα είναι τα αυτονόητα και δεν αποτελούν στροφή» επισημαίνει.

Για το θέμα των γερμανορωσικών σχέσεων αναφέρει ότι η συμφιλίωση και οι καλές σχέσεις με τη Ρωσία είναι στο DNA των Γερμανών πολιτικών και ως τώρα αποτελούσαν την εγγύηση της ασφάλειας των Γερμανών. «Η ενοποίηση της Γερμανίας δεν θα γινόταν χωρίς τη συγκατάθεση και τη συνεργασία της Ρωσίας. Κατά κάποιον τρόπο, ηθικά η Γερμανία χρωστάει στη Ρωσία». Τη σχέση αυτή όμως την άλλαξε ο πόλεμος και κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί δήλωσαν δημοσίως ότι ο Πούτιν τους ξεγέλασε. «Πολλοί όμως εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι οι σχέσεις με τη Ρωσία είναι αναγκαίες και πρέπει να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός με τον μεγάλο γείτονα στην ανατολή». 
 

Επισημαίνει ότι ξεκάθαρη καταδίκη κατά των απειλών της Τουρκίας προς την Ελλάδα δεν έχει ακούσει ούτε από την αμερικανική κυβέρνηση ούτε από τη γερμανική. «Υπάρχει μια πολιτική ίσων αποστάσεων» παρατηρεί. Ξεχωρίζει όμως την «πράσινη» υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Αναλένα Μπέρμποκ για τη δήλωση που έκανε σχετικά με το γεγονός ότι «λίγα είναι γνωστά για την έκταση των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Γερμανοί εδώ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής» και περιμένει να δει αν θα διαφοροποιηθεί στην πράξη.

Σε προηγούμενα επεισόδια του podcast η Ερατώ και ο Αθανάσιος Τσαυτάρης έχουν συζητήσει για κάποιες πτυχές του πολέμου στην Ουκρανία. Πώς επηρεάζει τις τιμές της ενέργειας, τι επιπτώσεις έχει στη γεωργία και πώς προκαλεί επισιτιστική κρίση σε αρκετές χώρες. Τώρα, ο καθηγητής μιλάει για την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, τη συμπεριφορά της Ρωσίας η οποία μοιάζει με φοβισμένο ζώο που αντιδράει και αναρωτιέται για ποιον λόγο, ενώ μιλάμε για δυο ορθόδοξα κράτη, η εκκλησία δεν κάνει καμία παρέμβαση.

Τι μας συνδέει και τι μας χωρίζει με την Ρωσία; Τι μας συνδέει και τι μας χωρίζει με το Πατριαρχείο της Μόσχας; Το βιβλίο «Ελληνορωσικά» του Παναγιώτη Ανδριόπουλου διερευνά σημαντικές όψεις των σχέσεων των δύο χωρών, που υπερβαίνουν τις διεθνείς σχέσεις και την γεωπολιτική και απλώνονται στην εσωτερική πολιτική ακόμη και στην ιδεολογία και στις νοοτροπίες. 

Το Πατριαρχείο της Μόσχας έχει απλώσει πολύ το χέρι στου στην ελληνική εκκλησία, μέσα από μία επεκτατική πολιτική. Από την άλλη πλευρά ο πολιτισμός  των δύο χωρών και οι δημιουργοί τους  έχουν έρθει, πολλές φορές αρκετά κοντά. Στο βιβλίο βλέπουμε την «συνεργασία» Δημήτρη Μητρόπουλου και Σοστακόβιτς  ή του Χατζιδάκι με το έργο του Προκόφιεφ.

Δείτε ολόκληρο το τεύχος των Όψεων "Ενέργεια και Πόλεμος".

Στο πλαίσιο των Όψεων Απριλίου με θέμα “Ενέργεια και Πόλεμος“, ο Γιάννης Αλμπάνης που συντόνισε τον φάκελο συζητά με την Μαριλένα Κοππά, καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. 

Η Μ. Κοππά κάνει μια γεωπολιτική εκτίμηση της νέας παγκόσμιας κατάστασης που διαμορφώνει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ποιες δυνάμεις είναι κερδισμένες, που βγαίνουν χαμένες, ποια μορφή παίρνει ο κόσμος μας πλέον και, κυρίως, ποια είναι η προοπτική της ειρήνης, αποτελούν τα βασικά ερωτήματα του podcast.

------------------- 

https://eteron.org 

Facebook 

Instagram 

Twitter 

YouTube

Linkedin

Newsletter

Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης με τον χειμαρρώδη λόγο και την ιδιαίτερη πάντα μάτια του στα πράγματα μιλά για τα θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα και όχι μόνο. Παρέα μας ο ήρωας του καινούργιου του βιβλίου, ο Τζίμης, που η Κυψέλη είναι ο τόπος των ονείρων του και των επιθυμιών του. Μας δανείζει τον μαγικό του μανδύα, που του επιτρέπει να είναι όποιος θέλει, και ενίοτε αλλάζουμε ρόλους και ιδιότητες.

Ένας μήνας έχει συμπληρωθεί από την ημέρα της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Χιλιάδες νεκροί, εκατομμύρια πρόσφυγες και βίαιες μάχες μαίνονται όλες αυτές τις μέρες. Οι εικόνες που κάνουν τον γύρο του κόσμου προκαλούν σοκ και ανησυχία ενώ την ίδια στιγμή η παγκόσμια κοινή γνώμη αναρωτιέται τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα.

Στην αφίσα της Συναυλίας Ειρήνης στα Προπύλαια το σύνθημα είναι «να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Είναι όμως άδικο να μην αναφέρονται πουθενά ο Πούτιν και η εισβολή, τη στιγμή που σε άλλες χώρες ολόκληρο το πολιτικό φάσμα καταδικάζει τη Ρωσία χωρίς περιστροφές. Άλλωστε, όλη η αλήθεια κρύβεται στο πλακάτ μιας Ουκρανής: «Αν η Ρωσία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πόλεμος. Αν η Ουκρανία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει Ουκρανία».

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορεί να φύγει από τη Ρωσία. Όχι γιατί μπορεί να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης, αλλά γιατί δεν υπάρχουν και πολλά μέρη που θα ήταν ευπρόσδεκτος - αρκεί να μην σκεφτεί να πάει στο Άγιον Όρος για προσευχή και εξομολόγηση… Ο Κώστας Γιαννακίδης σχολιάζει πώς η Ρωσία μπορεί να βγει από τη δεινή θέση που την έφερε ο πόλεμος με την Ουκρανία, χωρίς να κουβαλάει τον Πούτιν στην πλάτη της.

Μπορεί ο πόλεμος στην Ουκρανία να μας φαίνεται σαν κάτι που συμβαίνει μακριά από εμάς, οι επιπτώσεις που έχει όμως έχουν αρχίσει και εμφανίζονται στην καθημερινότητά μας. Από τις τιμές των καυσίμων που έχουν αυξηθεί μέχρι τις ελλείψεις σε σιτάρι και ηλιέλαιο. Και φυσικά, τα σύννεφα διοξειδίου και μονοξειδίου του άνθρακα που παράγονται από τις φωτιές και τις εκρήξεις και οδηγούνται στη χώρα μας μέσα από τα ψυχρά κύματα ανέμου που κατεβαίνουν από τα βορειοδυτικά.

Ποιος το περίμενε ότι ένας (πρώην) κωμικός ηθοποιός θα πολεμούσε στα ίσα έναν (πρώην) αρχιπράκτορα της KGB. Κι όμως ο Ζελένσκι -παρά τις φήμες ότι θα το έσκαγε- είναι εκεί και πολεμάει. Όπως εκεί είναι -στους δρόμους της Μόσχας- όσοι Ρώσοι δεν συμφωνούν με τον πόλεμο του Πούτιν. Ο Σταύρος Θεοδωράκης που έκανε ρεπορτάζ στην Ουκρανία, μιλάει για τους ήρωες που αξίζουν τον σεβασμό μας, για τους Δαυίδ που πολλοί θα μιμηθούν στο μέλλον, όποια κι αν είναι η έκβαση αυτού του πολέμου.