ρωσία

Ο Αλέξης Πανσέληνος είναι ενας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες συγγραφείς. Η Μεγάλη Πομπή θεωρείται ένα εμβληματικό βιβλίο για την σύγχρονη πεζογραφία. Μοιράζεται τις σκέψεις του για τον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία στον οποίο συμμετέχουμε συναισθηματικά όλοι μας καθώς στο «συναίσθημα δεν υπάρχει ασφάλεια», για τους σούπερ ήρωες του “Κουτσου Αγγέλου” αλλά και για τους άλλους που είναι ανάμεσά μας. Ένα εξομολογητικό podcast για τη ζωή και την λογοτεχνία.
 

Το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος» απέσπασε στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης το «Σπίτι από θραύσματα» του σκηνοθέτη Simon Lereng Wilmont. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στην ανατολική Ουκρανία και αναφέρεται στην προσπάθεια μιας ομάδας κοινωνικών λειτουργών να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά, σε ένα ειδικό ορφανοτροφείο. Η Κυριακή Μπεϊόγλου συνομίλησε μαζί του, τόσο για το ντοκιμαντέρ του, όσο και για την κατάσταση στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή.  

Ντυμένοι με γνωστές μάρκες και κρατώντας τσάντες Λουί Βιτόν, οι ξεριζωμένοι από τον πόλεμο στην Ουκρανία μας θυμίζουν ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να βρεθούμε στη θέση τους. Ο Σπύρος Λάμπρου συνομιλεί με μια παρέα νέων κοριτσιών από την Ουκρανία και θυμάται ότι -παρά τις διαφορές στην εικόνα- σε όλους τους πολέμους που πήγε το κλάμα των παιδιών όταν πέφτουν οι βόμβες είναι το ίδιο, όπως και ο φόβος στα μάτια των αμάχων.

Οκτώ βιβλία που μας βοηθούν να καταλάβουμε, ακόμη και σε καταστάσεις κρίσιμες και τραγικές όπως αυτές που ζούμε σήμερα, «Πώς φτάσαμε ως εδώ».  Τα έξι από αυτά είναι βιβλία ιστορίας, έρευνας και γεωπολιτικής και τα δύο είναι λογοτεχνικά βιβλία Ουκρανών συγγραφέων. Ένα επεισόδιο στο οποίο ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος της Ουκρανίας σε πέντε διαφορετικές εκτελέσεις, αφιερωμένο στον ουκρανικό λαό, στον αγώνα του για ελευθερία, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.

Καλεσμένος ο οικονομολόγος κ. Τάσος Γιασεμίδης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χώρες του ΝΑΤΟ επέβαλαν κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, μετά στην εισβολή της στην Ουκρανία. Οι κυρώσεις αυτές έχουν μεγάλο αντίκτυπο και προκαλούν παγκόσμια ανησυχία.

Η Κύπρος και η Ελλάδα ως μέλη της ΕΕ και λόγω των σχέσεων που διατηρούν με τη Ρωσία επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις κυρώσεις αυτές.

«Πόσα παιδιά ακόμη πρέπει να πεθάνουν; Πείτε στις Ρωσίδες μητέρες, πρέπει να ξέρουν, ότι εδώ οι γιοι τους σκοτώνουν παιδιά». Ήταν το μήνυμα στο instagram της Ολένα, συζύγου του προέδρου της Ουκρανίας Ζελένσκι. Μπορούμε να πούμε την αλήθεια στα παιδιά για τον πόλεμο ή θα ακολουθήσουμε το γιαπωνέζικο “san-dzaru”, το παράδειγμα των τριών πιθήκων που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε. Η Χριστίνα Ιορδανίδου σχολιάζει στο νέο επεισόδιο του podcast «Ουκρανία: έγκλημα και τιμωρία».

Πρόσφατα σκεφτήκαμε «έλα, μωρέ, πόσο θα χιονίσει;» και βρεθήκαμε στη συνέχεια αποκλεισμένοι και εγκλωβισμένοι! Τις περισσότερες φορές δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι κάτι κακό θα μας βρει και καθησυχάζουμε τον εαυτό μας ότι οι ανησυχίες είναι υπερβολικές. Κάπως έτσι, όλοι πίστεψαν ότι ο Πούτιν δεν θα πραγματοποιούσε την απειλή του να εισβάλλει στην Ουκρανία. Ο Κώστας Γιαννακίδης αναρωτιέται μήπως κι αυτή τη φορά ξορκίζουμε το χειρότερο, μη πιστεύοντας ότι μπορεί να συμβεί.

Στο νέο επεισόδιο του podcast «Οι Κυριακές του Κόσμου», ο Νίκος Παναγιώτου και ο Χρήστος Α. Φραγκονικολόπουλος με καλεσμένους τους Γιάννη Θεοδωρίδη, Διευθυντή Τμήματος Περιβάλλοντος και Κοινωνικών Θεμάτων και Χαράλαμπο Παπαηλία, Community Liaison Officerτου έργου του ICGB, συζητούν για τις επιπτώσεις του πολέμου σε σχέση με τον ενεργειακό τομέα, το περιβάλλον και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κλιματική αλλαγή.

Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, έβγαλε πριν λίγο καιρό την χειροποίητη ποιητική συλλογή «Σκοτεινός πληθυντικός». Μιλά για τα ποιήματα του σαν είναι ένα αγκάθι που δεν το βγάζεις από μέσα σου ποτέ. Μιλά όμως και για το 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης (10-20/3/22) και για την ιστορική στιγμή όπου ενώ δεν μπορεί να συνομιλήσει με κρατικούς πολιτιστικούς φορείς του Πούτιν, το φεστιβάλ φιλοξενεί Ρώσους και μη, αντικαθεστωτικούς δημιουργούς.

Έχει ο πόλεμος φωνή; Ακούστε τον Ευκλείδη, που μιλάει κρυμμένος μέσα στο σπίτι του στη Μαριούπολη ενώ γύρω του πέφτουν βόμβες. Χωρίς φως, νερό και επικοινωνίες, ο Έλληνας ομογενής που πρόσφερε πολύτιμη βοήθεια στους ανταποκριτές από την Ελλάδα, μεταφέρει την αγωνία όσων έχουν εγκλωβιστεί στην πόλη που πληρώνει βαρύ τίμημα μετά την ρωσική εισβολή. Ο Αλέξης Κουβέλης μεταφέρει τα λόγια του Ευκλείδη και εύχεται ο φίλος που έκανε μέσα στον πόλεμο να είναι κάπου σώος και ασφαλής.

Μια χώρα ισοπεδωμένη, σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι ξεριζωμένοι, παγκόσμια αβεβαιότητα για το τι μας ξημερώνει. Παράλληλα, παρακολουθούμε δύο στρατόπεδα στον πιο φορτισμένο ανταγωνισμό ποιανού ο πόλεμος είναι ο καλύτερος, τίνος οι προθέσεις είναι κατά βάθος ανιδιοτελείς, ποιος από τους ηγέτες είναι πιο ψυχοπαθής. Όλοι θέλουν να είναι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, οι περισσότεροι καταλήγουν στη λάθος πλευρά της υστερίας. Και ξεχνούν πως «στον πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, υπάρχουν μόνο σκοτωμένοι». Η Γιούλα Ράπτη σχολιάζει.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης επέστρεψε από την Ουκρανία έχοντας στο σακίδιο του μια σημαία που του χάρισε μια γυναίκα. Σε ένα από τα λίγα ανοιχτά μαγαζιά στο κέντρο μιας πόλης κάποιοι αγοράζουν κίτρινα και γαλάζια υφάσματα με το μέτρο. Τα χρώματα της σημαίας τους. Μια κυρία ήθελε πέντε μέτρα από κάθε χρώμα. «Τι θα το κάνετε;», την ρωτά ο Σταύρος. «Θα ντύσω το μπαλκόνι μου στην πολυκατοικία. Δεν κατεβαίνω στο καταφύγιο. Και όταν χτυπάνε οι σειρήνες βγαίνω στο μπαλκόνι. Να ξέρουν ότι είμαι εκεί».

Στο νέο επεισόδιο του podcast «Οι Κυριακές του Κόσμου», ο Νίκος Παναγιώτου και ο Χρήστος Α. Φραγκονικολόπουλος συζητούν με τον Παναγιώτη Τσάκωνα, καθηγητή διεθνών σχέσεων, σπουδών ασφάλειας και ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις αλλαγές που φέρνει. 

Στο νέο επεισόδιο του podcast «Οι Κυριακές του Κόσμου», ο Νίκος Παναγιώτου και ο Χρήστος Α. Φραγκονικολόπουλος συζητούν με τον Παναγιώτη Τσάκωνα, καθηγητή διεθνών σχέσεων, σπουδών ασφάλειας και ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις αλλαγές που φέρνει. 

Ζούμε τον πρώτο πόλεμο που διεξάγεται όχι μόνο στο πεδίο των μαχών και στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων αλλά και στα social media. Εκεί που κάθε πολίτης-χρήστης δεν είναι μόνο δέκτης αλλά και πομπός ειδήσεων (πραγματικών ή fake news), που αναπαράγει ξεχνώντας ότι όσα βλέπει εξαρτώνται από έναν αλγόριθμο που γνωρίζει εκ των προτέρων τις προτιμήσεις του. Η Νίκη Λυμπεράκη σχολιάζει τη σύγκρουση των ψηφιακών στρατών και κατά πόσον θα κρίνει την τελική έκβαση του πολέμου.

«Άλλο ένα podcast» με νέο επεισόδιο, και ο Θωμάς Ζάμπρας απαριθμεί καταστάσεις και τύπους ανθρώπων που τον εκνευρίζουν, όπως εκείνοι που σε αποκαλούν με το βαφτιστικό σου ενώ σε λένε Μάνο, απορεί πώς γίνεται κάποιος να θέλει να πηγαίνει παντού ιδρωμένος, αποθεώνει το delivery από τα «5 αδέρφια», αγοράζει λάδι από κωμικούς/λαδέμπορες και αναρωτιέται πόσο ειρηνευτικές μπορούν να χαρακτηριστούν οι συνομιλίες που γίνονται την ίδια στιγμή που βομβαρδίζεται μια πόλη.

Πλακάτ με ένα κόκκινο Χ στο πρόσωπο του Πούτιν, σημαίες της Ουκρανίας, κίτρινα σκουφιά και μπλε μάσκες συνθέτουν την εικόνα στις αντιπολεμικές εκδηλώσεις εναντίον της ρωσικής εισβολής, που πραγματοποιούνται σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπη. Τι συνέβη στη δική μας στο κέντρο της Αθήνας; Η Ελευθερία Τσαλίκη μας μεταφέρει το κλίμα από την συγκέντρωση στο Σύνταγμα, τις ιστορίες που άκουσε από τους διαδηλωτές καθώς και τη σημασία του συνθήματος “Slava Ukraini! Heroiam slava!” (μτφ. «Δόξα στην Ουκρανία! Τιμή στους ήρωές μας!».

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αλλάζει τον κόσμο, όπως τον ξέραμε τα 30 τελευταία χρόνια, στην μεταψυχροπολεμική περίοδο. Το τέλος της ιστορίας φαίνεται ότι αναβάλλεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση στήνει για πρώτη φορά έναν μηχανισμό άμυνας, οι δημοκρατίες δοκιμάζουν τα αντισώματά τους απέναντι στον ρωσικό παραλογισμό και η Ελλάδα διαλέγει τους συμμάχους της. Ο Απόστολος Μαγγηριάδης ξεχωρίζει 5 πρώτα συμπεράσματα από έναν πόλεμο που φτάνει κατευθείαν στα κινητά μας τηλέφωνα.

Μπορούμε να κάνουμε το καθήκον μας, ως ουδέτεροι ειρηνιστές, στέλνοντας μόνο ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία που έχει απέναντί της την υπεροπλία του Πούτιν; Τι χρειάζονται από μας οι άοπλοι πολίτες που δοκιμάζονται από βομβαρδισμούς και μάχες μέσα στις πόλεις; Ιατροφαρμακευτικό υλικό ή πολεμοφόδια; Ακόμη κι αν είσαι ρωσόφιλος, όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος, μπορεί να πιστεύεις ότι καλύτερα να είσαι ο επιτήδειος ουδέτερος παρά ο χρήσιμος ηλίθιος; Ο Δημήτρης Καμπουράκης σχολιάζει το θέμα των ημερών και το είδος της συμμετοχής μας στο δράμα των Ουκρανών.