βασίλης μπισμπίκης

Πρωταγωνιστής μεγάλων θεατρικών και κινηματογραφικών επιτυχιών, ο Γιάννης Στάνκογλου εμφανίζεται στην σειρά του ALPHA «Αυτή η νύχτα μένει» και παρέα με τον Βασίλη Μπισμπίκη, σαν άντρες και οι δύο «παλαιάς κοπής», δημιουργούν απανωτές ταραχές στον γυναικείο πληθυσμό της χώρας. Νυχτοπερπατήματα, τρελά μεθύσια, ζεϊμπέκικα με τρομερές ζημιές πάνω στην πίστα, αλλά και εφηβικά φλερτ με τραγουδίστριες μεγαλύτερης ηλικίας, που δυστυχώς δεν ευδοκίμησαν και έμειναν απωθημένο, είναι τα κεντρικά θέματα που κυριαρχούν σε μια απολαυστική συζήτηση με τον Θάνο Αλεξανδρή.
 

Ο ρεπόρτερ Ξανθάκης σχολιάζει το διαδικτυακό κυνηγητό των «ερωτοφάγων» στον Βασίλη Μπισμπίκη μετά τη δημοσιοποίηση των προσωπικών στιγμών του από θαμώνες στην πίστα που τραγουδάει η αγαπημένη του Δέσποινα Βανδή. Τι κοινωνία είμαστε που κατατρέχει τον έρωτα με τέτοιο τρόπο;  Τελικά που άνθρωποι δεν συγχωρούν όσους από έρωτα «εκπέσανε» ή… «απογειώθηκαν»; Και πόσο ρατσιστικό είναι να «απαγορεύεται» να εκφραστεί ο έρωτας σε μεγάλες ηλικίες δημοσίως;

Το πρώτο podcast «Αυτή η νύχτα μένει» φιλοξενεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα του τηλεοπτικού, θεατρικού και όχι μόνο χώρου. Είναι ο βραβευμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Μπισμπίκης, πρωταγωνιστής της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς, ο οποίος παρέα με τον συγγραφέα Θάνο Αλεξανδρή συνομιλούν για «τρελές» νύχτες στα σκυλάδικα , αφού ο ίδιος ο ηθοποιός έχει εντρυφήσει στους χώρους αυτούς από την εφηβική του ηλικία, και μέσα από διαλόγους απολαυστικού, μας μεταφέρουν το κλίμα και την μαγεία αυτών των «ανίερων» χώρων.

Τα «Κόκκινα Φανάρια» του Αλέκου Γαλανού ανέβηκαν πρώτη φορά στη σκηνή το 1962 από τον σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανό στο ιστορικό Θέατρο Πορεία. Αποτέλεσε μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία και όπως ήταν αναμενόμενο ένα χρόνο μετά μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Βασίλη Γεωργιάδη με ένα λαμπερό cast δημοφιλών πρωταγωνιστριών και πρωταγωνιστών της εποχής. Για το ελληνικό κοινό οτιδήποτε σχετιζόταν με την Τρούμπα, τους οίκους ανοχής και τα καμπαρέ αποτελούσαν ταμπού. Η ταινία ωστόσο έγινε κι αυτή επιτυχία όπως η παράσταση, παρόλο που ο συγγραφέας δεν συμφώνησε με το αποτέλεσμα που είδε στην οθόνη, και πήρε διαβατήριο για το Φεστιβάλ των Καννών όπου και προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα και έφτασε μέχρι τις υποψηφιότητες των Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Παράλληλα η μουσική και τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου έκαναν δική τους ξεχωριστή καριέρα.
 

Ως θεατρικό έργο έχει ανέβει πολλές φορές έκτοτε, σχετικά πρόσφατα μάλιστα τόσο από το Εθνικό Θέατρο όσο και από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Φέτος η ομάδα CARTEL και ο σκηνοθέτης Βασίλης Μπισμπίκης έκαναν μια ενδιαφέρουσα καινοτομία και στη θέση των cis γυναικών μπήκαν τρανς, πατώντας επάνω στην κουίρ αισθητική των φαντεζί ντραγκ σόου σε μια απόπειρα ανάδειξης μιας ζοφερής πραγματικότητας.

Ο Χρήστος Παρίδης και ο Γιάννης Κωνσταντινίδης είδαν την παράσταση και σχολιάζουν όλα όσα την κάνουν να ξεχωρίζει σε σχέση με τη διάσημη ταινία και όχι μόνο. Τελικά το εγχείρημα στο σύνολο του είναι μια πετυχημένη μεταγραφή από τον παλιό κόσμο στο σήμερα;